De bestreden reclame-uiting
Het betreft de uiting op adverteerders website www.auping.com, waarin staat:
“100% verantwoord dons
RDS: Responsible Down Standard
Dit product is gecertificeerd naar de Responsible Down Standard en draagt hierdoor bij aan het dierenwelzijn van eenden en ganzen. Dit betekent dat ze gezond leven, geen pijn lijden en geen angst of stress ervaren. Om dit te waarborgen is de gehele keten, van boerderij tot eindproduct, gecontroleerd en goedgekeurd door Control Union.”
De klacht
De klacht wordt als volgt samengevat.
Auping gebruikt dons en veren van onder andere Nederlandse RDS-eendenhouders. Animal Rights heeft in 2017 opnames gemaakt bij drie eendenhouderijen. In alle stallen werden verzwakte, stervende en dode dieren aangetroffen. Veel eenden lagen op hun rug en konden niet meer opstaan, waardoor zij waarschijnlijk zullen sterven van honger of dorst. Met de bestreden reclame tracht Auping consumenten voor wie dierenwelzijn een belangrijk aspect is, te verleiden tot aankoop van haar producten. De claim “100% verantwoord dons” is echter misleidend en oneerlijk, aldus Animal Rights. Het RDS-certificaat garandeert niet dat eenden “gezond leven, geen pijn lijden en geen angst of stress ervaren”, en de genoemde controle door Control Union kan dit ook niet waarborgen. De RDS draagt ook niet bij aan verbetering van het welzijn van eenden.
Dat Auping de absolute claim niet door middel van het RDS-certificaat waarmaakt, blijkt volgens Animal Rights uit het feit dat de Responsible Down Standard vier types voorwaarden kent, waarbij alleen overtredingen van de (zeven) voorwaarden van het type ‘critical major’ direct tot gevolg hebben dat een bedrijf zijn certificering (tijdelijk) verliest. Bij overtredingen van de voorwaarden van het type ‘major’ en ‘minor’, die diep kunnen ingrijpen in het welzijn van de dieren, geldt een begunstigingstermijn van 60 dagen, en de in de RDS opgenomen ‘recommendations’, die wel het dierenwelzijn dienen, zijn geheel onverplicht.
Animal Rights betwist verder dat naleving van de voorwaarden van de RDS gewaarborgd wordt door controle door de private onderneming Control Union, nu hierbij geen sprake is van een publiek(rechtelijk)e controle en de werkwijze van Control Union – met aangekondigde audits en een zeer laag aantal (5-10%) onaangekondigde ‘confirmation visits’ – volgens Animal Rights niet overtuigt. Verder voert Animal Rights aan dat de RDS geen einde maakt aan het selectief fokken van eenden op snelle groei en hoog gewicht en aan het dierenleed bij slachterijen, wat leidt tot diverse (in de klacht beschreven) welzijnsproblemen bij de eenden.
Animal Rights concludeert dat de RDS in feite niets meer doet dan algemene (Europese en nationale) normen uitwerken in concrete voorwaarden en aanbevelingen, waarbij voor veel voorwaarden uit de RDS een begunstigingstermijn van 60 dagen geldt en aanbevelingen in het geheel niet hoeven te worden opgevolgd.
Het verweer
Het verweer wordt als volgt samengevat.
Animal Rights laat na aan te geven wat de grondslag van de klacht is en motiveert haar klacht niet of nauwelijks. Reeds hierom moet Animal Rights in haar klacht niet-ontvankelijk worden verklaard dan wel moet de klacht ongegrond worden verklaard, aldus Auping.
Subsidiair voert Auping aan dat de klacht bij de Commissie het verkeerde middel is om het door Animal Rights beoogde doel – beëindiging van de eendenfokkerij en verandering van de Verantwoorde Donsstandaard/RDS – te bereiken. In Nederland mogen eenden worden gehouden voor consumptiedoeleinden en geen enkele regel verzet zich tegen het verkrijgen van dons en veren na de slacht als bijproduct van het vlees. De Verantwoorde Donsstandaard/RDS is – door een internationale werkgroep van deskundigen, met behulp van dierenwelzijnsorganisaties, experts uit de branche en retailers – als onafhankelijke wereldwijde standaard ontwikkeld om de herkomst van dons en veren te kunnen aantonen en ervoor te zorgen dat de dieren geen onnodig leed ondergaan. Elke keer dat veren en dons binnen de keten van eigenaar veranderen, moet er een transactiecertificaat worden afgegeven door Control Union. Als de handelwijze van iedere schakel is goedgekeurd, leidt dit tot een gecertificeerd product, waarbij het afgegeven certificaat voor maximaal 14 maanden geldig is. De belangrijkste punten uit de Verantwoorde Donsstandaard/RDS zijn het verbod op (levend) plukken en op dwangvoederen. De RDS levert dus een bijdrage aan het verbeteren van het dierenwelzijn, aldus Auping.
Meer subsidiair voert Auping aan dat de claim “100% verantwoord dons” gerechtvaardigd is omdat Auping uitsluitend dons afneemt van bedrijven die voldoen aan de RDS en omdat duidelijk is waar het dons vandaan komt. Ook verantwoordt Auping zich expliciet in de uiting door middel van de directe verwijzing naar de Verantwoorde Donsstandaard/RDS en de toelichting onder de claim.
Het aanwezig zijn van zwakke eenden in een eendenhouderij betekent niet dat niet wordt voldaan aan de Verantwoorde Donsstandaard/RDS of dat de eendenhouder zijn dieren slecht verzorgt. Iedere diersoort heeft sterke, normale en zwakke exemplaren. De uitval in de Nederlandse eendenhouderij bedraagt in de praktijk slechts ongeveer 2,5-3%. Volgens Auping scoort de Nederlandse eendenslachterij 100% op alle majors, minors en recommendations uit de RDS 2.0, en blijken eenden zonder stress te worden geslacht. Animal Rights bewijst niet dat de gecertificeerde eendenhouderijen waarvan Auping het dons betrekt niet voldoen aan de geldende wet- en regelgeving en de certificering op basis van de standaard, of dat de positieve beoordeling van de NVWA ondeugdelijk zou zijn. De opnames waaraan Animal Rights refereert zijn misleidend en geven geen juist beeld van de situatie op Nederlandse eendenhouderijen. Ook de door klager in dit verband overgelegde foto, waarvan onduidelijk is op welke locatie en onder welke omstandigheden deze is genomen, toont volgens Auping niets aan.
Auping concludeert dat Animal Rights in haar klacht niet-ontvankelijk moet worden verklaard, althans de klacht ongegrond moet worden verklaard
De mondelinge behandeling
Partijen hebben hun standpunten, mede aan de hand van overgelegde pleitaantekeningen, nader toegelicht. Voor zover relevant voor de beslissing gaat de Commissie in het hiernavolgende oordeel in op hetgeen ter zitting is aangevoerd.
Het oordeel van de Commissie
1.
Animal Rights betwist de juistheid van de volgende bewering op de website van Auping:
“100% verantwoord dons
RDS: Responsible Down Standard
Dit product is gecertificeerd naar de Responsible Down Standard en draagt hierdoor bij aan het dierenwelzijn van eenden en ganzen. Dit betekent dat ze gezond leven, geen pijn lijden en geen angst of stress ervaren. Om dit te waarborgen is de gehele keten, van boerderij tot eindproduct, gecontroleerd en goedgekeurd door Control Union.”
2.
De Commissie stelt voorop dat voor de beoordeling van de klacht niet van belang is wat de achterliggende motieven voor Animal Rights zijn voor het indienen van de klacht. Niet is in geschil dat de bestreden uiting van Auping op haar website een reclame-uiting is in de zin van artikel 1 van de Nederlandse Reclame Code (NRC). Een ieder die meent dat een reclame in strijd is met de NRC kan daarover bij de Commissie een klacht indienen, waarna de Commissie beoordeelt of reclame is gemaakt in overeenstemming met de bepalingen van de NRC. De Commissie volgt Auping ook niet in haar standpunt dat de grondslag van de klacht onduidelijk is en de klacht onvoldoende gemotiveerd is. Animal Rights stelt in haar klacht dat zij de bestreden uiting misleidend en oneerlijk vindt en licht toe op grond waarvan zij die mening is toegedaan. Auping heeft ook inhoudelijk op deze klacht gereageerd. Gelet op het voorgaande ziet de Commissie geen aanleiding om Animal Rights niet-ontvankelijk te achten in haar klacht.
3.
Kern van de klacht is dat volgens Animal Rights de RDS-certificering niet betekent dat het door Auping gebruikte dons “100% verantwoord dons” is, “bijdraagt aan het dierenwelzijn van eenden en ganzen” en dat ze “gezond leven, geen pijn lijden en geen angst of stress ervaren”, zoals in de uiting wordt gezegd. Auping stelt hier tegenover dat de uiting toelaatbaar is, omdat in de uiting de betekenis van de claim “100% verantwoord dons” wordt toegelicht en inzicht wordt gegeven in de RDS, en omdat – nu Animal Rights het tegendeel niet heeft bewezen – ervan uit mag worden gegaan dat het dons terecht is gecertificeerd en dus als verantwoord dons mag worden gekwalificeerd. De Commissie overweegt als volgt.
4.
Met de zin: “Dit product is gecertificeerd naar de Responsible Down Standard en draagt hierdoor bij aan het dierenwelzijn van eenden en ganzen”, lijkt Auping te beweren dat haar product door de RDS-certificering bijdraagt aan dierenwelzijn van eenden en ganzen. Een dergelijke claim is te absoluut. De in de uiting genoemde garantie van dierenwelzijn suggereert een bredere inhoud dan het in de RDS opgenomen verbod op levend plukken en dwangvoeding van de eenden. Niet is aannemelijk gemaakt dat de RDS garandeert dat aan alle voor het welzijn van eenden van belang zijnde voorwaarden wordt voldaan. Dat Auping de Responsible Down Standard volgt – wat niet in geschil is – rechtvaardigt nog niet de stelling dat daardoor sprake is van een waarborg dat de eenden “gezond leven, geen pijn lijden en geen angst of stress ervaren”.
5.
Het voorgaande leidt tot het oordeel dat de uiting gepaard gaat met onjuiste informatie als bedoeld in de aanhef van artikel 8.2 NRC. Omdat de gemiddelde consument hierdoor ertoe kan worden gebracht een besluit over een transactie te nemen dat hij anders niet had genomen, is de uiting misleidend en daardoor oneerlijk in de zin van artikel 7 NRC.
6.
Op grond van het vorenstaande wordt als volgt beslist.
De beslissing
De Commissie acht de reclame-uiting in strijd met het bepaalde in artikel 7 NRC. Zij beveelt adverteerder aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.