De bestreden reclame-uiting

Het betreft een televisiecommercial van adverteerder waarin een aluminium portemonnee wordt aangeprezen met onder andere de mededeling dat deze bescherming biedt tegen infrarode stralen waarmee gegevens van passen en creditcards kunnen worden gestolen.

De klacht

Klager stelt, kort samengevat, dat infrarood net zo min door leer gaat als door aluminium en dat infrarood ook niet kan worden gebruik voor het stelen van gegevens op passen en creditcards.

Het verweer

Adverteerder overlegt een studie waaruit blijkt dat RFID-chips (Radio Frequency Identification) van passen en creditcards van afstand kunnen worden gelezen met RFID technologie. Hij licht toe dat de oorspronkelijke Amerikaanse uiting verwijst naar RFID technologie en vermoedt dat de verwijzing naar infrarood in de Nederlandse versie te wijten is aan een verkeerde vertaling.

Het oordeel van de voorzitter

De voorzitter is, ook na het gevoerde verweer, van oordeel dat de klacht de Commissie aanleiding zal geven een aanbeveling te doen. Hij overweegt daartoe het volgende.

Nu adverteerder heeft niet kunnen bewijzen dat passen en creditcards daadwerkelijk kunnen worden gelezen door infrarode stralen, zoals wordt beweerd in de Nederlandstalige commercial, is de uiting strijdig met de waarheid in de zin van artikel 2 van de Nederlandse Reclamecode (NRC).

De beslissing van de voorzitter

Op grond van het voorgaande acht de voorzitter de reclame-uiting in strijd met het bepaalde in artikel 2 NRC. De voorzitter beveelt adverteerder aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.