Omschrijving:

Het betreft een telemarketinggesprek waarin klager door Oxxio B.V. werd gevraagd over te stappen naar Oxxio voor de levering van energie.

De klacht

De verkoper heeft in het gesprek gezegd dat klager elk jaar zou mogen kiezen het vijfjarig contract voort te zetten dan wel kosteloos te beëindigen. Echter, volgens de later toegezonden overeenkomst kan alleen worden opgezegd indien de klant kan aantonen dat het Oxxio-5-jaarstarief hoger is dan het op dat moment geldende reguliere tarief van zijn oude energieleverancier. Klager vindt het gesprek om die reden misleidend.
Voorts heeft klager duidelijk laten weten dat hij niet akkoord gaat met automatische afschrijving van het maandbedrag. Toch stond in de overeenkomst dat klager toestemming tot automatische afschrijving heeft gegeven.
Klager stelt dat adverteerder de bandopname van het gesprek ter beschikking dient te stellen.

Het verweer

Abusievelijk is bij klager een telefoonscript gebruikt waarin de aanvullende voorwaarden inzake tussentijdse opzegging wellicht niet duidelijk genoeg naar voren komen.
De aanvullende voorwaarden staan expliciet in de toegezonden overeenkomst. Klager had na ontvangst van de schriftelijke overeenkomst 7 dagen de tijd om de telefonisch gesloten overeenkomst op te zeggen, hetgeen klager heeft gedaan.

Uit de bandopname van het telefoongesprek blijkt dat klager is medegedeeld dat de schriftelijke overeenkomst zou vermelden dat klager een machtiging tot automatische incasso verleent en dat klager vervolgens adverteerder zou dienen te bellen om dit te wijzigen in een betaling met acceptgiro’s. Er is terzake dus geen sprake van misleiding. Adverteerder zendt als bijlage een geluidsopname van het laatste deel van het gesprek.

Het oordeel van de Commissie

De Commissie leest de klacht aldus dat klager het gesprek in strijd acht met artikel 7 lid 2 van de Code Telemarketing. Volgens dit artikel is misleidende benadering niet toegestaan. Onder misleidende benadering wordt onder meer verstaan het verkondigen van onwaarheden.

Wat de mogelijkheid tot tussentijds kosteloos opzeggen betreft, acht de Commissie het telemarketinggesprek misleidend. Zij overweegt daartoe dat de terzake geldende beperkende voorwaarden dermate belangrijk zijn dat vermelding daarvan in het gesprek niet achterwege hadden mogen blijven. Dat de voorwaarden duidelijk in de schriftelijke overeenkomst staan en dat klager nog 7 dagen bedenktijd had, doet aan dit oordeel niet af.

Wat de vermelding in de schriftelijke overeenkomst van automatische incasso betreft, blijkt uit de door adverteerder gezonden geluidsopname dat klager er mee akkoord is gegaan dat de schriftelijke overeenkomst een automatische incasso zou vermelden en dat klager vervolgens telefonisch contact zou opnemen met de klantenservice om dit te wijzigen in betaling op door klager gewenste wijze. Op dit onderdeel wijst de Commissie de klacht derhalve af.

De beslissing

Op grond van het vorenstaande acht de Commissie de uiting in strijd met artikel 7 lid 2 van de Code Telemarketing. Zij beveelt adverteerder aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken. Voor het overige wijst de Commissie de klacht af.

Code Telemarketing art. 7