De bestreden reclame-uitingen

Het betreft:

1.

Een uiting op www.watervision.nl over WaterVision15 LED Onderwaterverlichting.

2.

De brochure “Onderwaterverlichting 2011”.

De klacht

Klager ontwikkelt en produceert LED onderwaterverlichting voor toepassing in onder meer zwembaden in binnen- en buitenland. Eén van klagers concurrenten op de Nederlandse markt is adverteerder.

Klager heeft de volgende bezwaren.

A.

Adverteerder geeft onjuiste informatie over één van de voornaamste kenmerken van zijn product, te weten de lichtopbrengst, weergegeven in Lumen. Lumen is de eenheid waarmee de lichtstroom van een lichtbron wordt uitgedrukt. De Lumen waardes die adverteerder toekent aan zijn verlichting zijn technisch onmogelijk.

Adverteerder vermeldt op de website Lumen waardes van respectievelijk 6200, 9800, 16000, 22000 en 32000, terwijl LED’s momenteel slechts een lichtopbrengst van 107 Lumen per Watt (Lm/W) kunnen bewerkstelligen. Op pagina 1 van de brochure staat bij de afbeelding van een WaterVision WV15 “Zeer hoge lichtopbrengst ?32000 lumen” en zijn onder het kopje “Beschikbare lichtprocessors (2011)” als “Lichtstroom in lumen”  aantallen lumen vermeld, variërend van 6.200 tot en met 28.000 lumen.

B.

Op pagina 2 van de brochure staat onder het kopje:

“Waarom geven de WV15 armaturen vele malen meer licht?”:

“Door toepassing van de unieke Nanopower®modulatietechniek, vindt ieder lichtdeeltje zijn weg in en door het water. Het water wordt een geleider van het licht en verzwakt het licht minimaal. Tevens blijft het licht in het water en treedt substantieel minder uit het water. En al het licht dat in het water blijft, draagt weer bij aan het zicht!”.

Aldus claimt adverteerder dat hij de hierboven bedoelde hoge lichtopbrengsten kan halen door toepassing van de zelf verzonnen “NanoPower®Modulatietechniek”. Deze term gebruikt adverteerder als iets wat zij door wetenschappelijk onderzoek heeft uitgevonden, terwijl het simpelweg om een eigenschap van water gaat, te weten de geleiding van licht door water. Door het gebruik van deze quasiwetenschappelijke, misleidende term is sprake van strijd met artikel 10 van de Nederlandse Reclame Code (NRC).    

Het verweer

Adverteerder heeft onder meer het volgende meegedeeld.

WaterVision is een zusteronderneming van All4light, welke laatste onderneming zich destijds richtte op de ontwikkeling van technisch-industriële verlichting. In dat kader werd een aanvraag gedaan door NRG Petten voor het verlichten van een reactor onder water. Hier is “het fenomeen getackeld” dat het licht in eerste instantie niet door het water schijnt, maar na modificatie wel. Het resultaat was dermate goed, dat is gestart met het produceren van een speciale lamp voor zwembaden, waartoe WaterVision is opgericht. Het fenomeen dat water wordt gebruikt als geleider voor het licht, dat adverteerder aanduidt als Nanopower technologie, ligt hieraan ten grondslag.

Ter verklaring van de werking van de WaterVision onderwaterverlichting heeft adverteerder twee abstracties geïntroduceerd onder de namen “NanoPower” en “MultiMirror”.

Ter toelichting van de in de brochure gegeven (en hierboven in “De klacht” onder B aangehaalde) uitleg van “Nanopower” deelt adverteerder onder meer -deels letterlijk weergegeven- het volgende mee.

“Water is een bipolaire vloeistof die straling tussen 100 en 1000nm in hoge mate absorbeert. In het spectrum van het licht, waarvoor het netvlies van het menselijk oog gevoelig is, (tussen de 400 en 640nm) is de absorptie van “traditioneel” wit licht in zwembadwater 12% per meter”. Bij een gemiddeld zwembad van 14 meter breed dient het licht een afstand van 14 meter te overbruggen. Een dempingsgraad van 12% per meter betekent dat er op 14 meter 16% van het licht overblijft.

De claim van WaterVision is dat door modulatie van het licht (NanoPower Technology) de absorptie van het licht door het water wordt verlaagd “tot circa 1% max. 2%”, waardoor er op 14 meter 86% van het licht overblijft, dus gemiddeld meer dan 5 keer zoveel licht overblijft, dan zonder de NanoPower technologie.         

De MultiMirror technology van WaterVision duidt op haar claim “een substantieel groter gedeelte van de straling tussen de 100 en 1000nm door spiegeleffecten in het gehele bad beter te kunnen benutten”.

De eenheid Lumen is een afgeleide eenheid uit “The International System of Units” SI ofwel het SI stelsel. De basiseenheid voor licht is Candela (cd):

“The candela is the luminous intensity, in a given direction, of a source that emits monochromatic radiation of frequency 540 x 1012 hertz and that has a radiant intensity in that direction of 1/683 watt per steradian”.

Over Lumen stelt adverteerder: “Lm = cd sr”. Voorts stelt adverteerder dat de techniek en wetenschappelijke inzichten voortschrijden en dat bij “de huidige definitie” onder meer de volgende kanttekeningen kunnen worden geplaatst:

1.

Er wordt geen uitspraak gedaan over de materie waardoor het licht loopt, terwijl licht zich in een medium zoals water anders gedraagt.      

2.

De steradiaal is een dimensieloze eenheid, hetgeen betekent dat er geen afstand van de lichtmeting is gedefinieerd. Lichtbronnen zijn zelden een puntbron, en dienen te worden teruggerekend.

Belangrijk voor de berekening van het aantal Lumen is de definitie van de lichtbron. In de berekening van adverteerder is de lichtbron de bak met water c.q. het zwembad.

De mondelinge behandeling

Partijen hebben hun standpunten nader toegelicht.

Namens klager is onder meer het volgende is meegedeeld.

Evenals andere fabrikanten van LED verlichtingsarmaturen koopt adverteerder zijn lichtbronnen, de LED’s, in bij één van de ongeveer 10 fabrikanten van LED’s wereldwijd. Deze LED’s worden door de LED fabrikant gemeten volgens internationale standaarden. De totale hoeveelheid licht van de LED, weergegeven in Lumen, wordt vervolgens door de LED fabrikant in technische datasheets ter beschikking gesteld aan de fabrikanten van verlichtingsarmaturen. 

Om verschillende soorten lichtbronnen goed met elkaar te kunnen vergelijken, wordt wereldwijd de lichtstroom (of Luminous flux) van een lichtbron aangehouden. Deze lichtstroom wordt weergegeven in de eenheid Lumen. De lichtstroom wordt door onder andere de Italiaanse Lighting Academy als volgt gedefinieerd:

“Lichtstroom is de totale hoeveelheid lichtenergie uitgezonden vanuit een lichtbron binnen een tijdsinterval. De flux geeft geen informatie over de kwaliteit van het licht, of de distributie ervan in de ruimte. De lichtstroom vormt een eigenschap van de lichtbron”.

De lichtstroom in Lumen geeft dus de totale hoeveelheid licht van een bepaalde lichtbron weer, waarbij geen rekening is gehouden met de kwaliteit van het licht of stralingshoek/bundel waarbinnen deze totale lichtstroom wordt verdeeld. Klager stelt:

“Dit laatste omschrijft namelijk de lichtintensiteit van een lichtstroom in een bepaalde richting, weergegeven in Candela”.

Het verschil tussen Lumen en Candela is dat Lumen aangeeft hoeveel licht een lichtbron geeft in alle richtingen van het bereik van deze lichtbron, terwijl Candela weergeeft hoe intensief het licht van dezelfde lichtbron is als het licht wordt gebundeld in een stralingshoek van bijvoorbeeld 40°.     

Volgens de uitingen van WaterVision behaalt haar LED onderwaterverlichting lichtrendementen van 248 tot 350 Lm/W, afhankelijk van het type onderwaterlamp, dit terwijl de meest krachtige LED die momenteel wereldwijd verkrijgbaar is een maximaal lichtrendement van 140 Lm/W heeft.

In haar verweer bestrijdt WaterVision niet dat deze rendementen niet haalbaar zijn. In plaats daarvan wijst WaterVision in haar verweer op pseudowetenschappelijke, speciale technieken waarmee WaterVision haar onderwaterverlichting zegt uit te rusten waardoor deze hoge lichtrendementen onder water wel zouden worden behaald. Deze technieken zijn echter irrelevant. De lichtstroom in Lumen is namelijk een eigenschap van een lichtbron en heeft niets te maken met:

1. de manier waarop de lichtstroom wordt gebundeld of gereflecteerd en

    

    

2. de substantie waarin de lichtbron wordt gebruikt, of dit nu lucht of water is.

    

    

Samengevat, hebben de technieken die de fabrikant van verlichtingsarmaturen gebruikt ter modificatie van het licht van de lichtbron, geen invloed op de lichtstroom, uitgedrukt in Lumen. Wanneer er een lens wordt gebruikt om licht te bundelen, zoals WaterVision doet, praat men niet meer over Lumen, maar over Candela, “dus de intensiteit van het licht binnen de stralingshoek”.

De lichtstroom in Lumen is een eigenschap van de LED lichtbron en wordt door de fabrikant van een lichtbron gemeten “onder gelijke omstandigheden” volgens de internationale standaard IES LM-79-2008 (Approved Method for the Electrical and Photometric Testing of Solid-State Lighting Devices).

De lichtrendementen in Lumen per Watt, die door WaterVision aan haar LED onderwaterverlichting worden toegekend, zijn 2 keer tot vermoedelijk 5 keer hoger dan daadwerkelijk het geval is.

Dat WaterVision volgens haar verweer niet de LED maar het zwembad c.q. het water ziet als lichtbron bij haar lichtstroomberekeningen, is op zijn minst bijzonder.

Voorts maakt klager uit het verweer op dat WaterVision voor de weergave van de hoeveelheid licht van de onderwaterverlichting geen gebruik maakt van de Lumen waarden van de LED fabrikant, maar zelfs ook niet van data verzameld met fotometrische meetapparatuur. Blijkens het verweer baseert WaterVision zich voor de Lumen waarden van de onderwaterverlichting op een vergelijking met traditionele halogeenverlichting en deze vergelijking vindt kennelijk plaats met het blote oog. Naar de mening van klager kan WaterVision haar beweringen over het aantal Lumen niet staven met lichttechnische testgegevens of resultaten van welke betrouwbare meting dan ook.    

In reactie op het verweer betreffende de NanoPower technologie deelt klager onder meer het volgende mee.

Waar adverteerder stelt dat er met de NanoPower technologie 5x zo veel licht overblijft, vergelijkt adverteerder appels met peren, meer in het bijzonder traditioneel warmwitte halogeenlampen met helderwitte LED lampen van adverteerder. Klager licht dit als volgt toe.

Traditionele halogeen onderwaterverlichting heeft een warme witte kleur; het spectrum van halogeenlicht bevat veel rood. Het spectrum van een helderwitte LED onderwaterlamp van adverteerder bevat daarentegen veel blauw.

Gezien de absorptie-eigenschappen van water is rood de eerste kleur die onder water vrijwel volledig wordt geabsorbeerd. Onder verwijzing naar in de pleitnota opgenomen kleurenspectra van beide lichtbronnen, waarbij in het spectrum van de halogeen lichtbron meer rood dan blauw voorkomt, en in het spectrum van de LED lichtbron meer blauw dan rood, concludeert klager dat van de helderwitte LED lamp onder water duidelijk meer licht overblijft dan van de halogeen onderwaterlamp.

Klager vat zijn toelichting op bezwaar B als volgt samen.

De claim dat de onderwaterlampen van WaterVision door gebruik van de NanoPower modulatietechniek onder water meer licht geven dan traditionele halogeen onderwaterverlichting is ten eerste onjuist, omdat de Lumenstroom, dus de hoeveelheid licht van de lichtbron, ongewijzigd blijft.

Ten tweede vergelijkt men appels met peren, door verschillende lichtkleuren van lampen met elkaar te vergelijken.

Ten derde gebruikt men een natuurkundig verschijnsel, namelijk de absorptie van licht door water, als een pseudowetenschappelijke producteigenschap, waarbij men ook nog claimt dat dit natuurverschijnsel alleen in de onderwaterverlichting van WaterVision zorgt voor een hogere lichtopbrengst.    

Namens WaterVision wordt onder meer meegedeeld dat WaterVision het aantal Lumen berekent via “terugrekenen tot de puntbron, op basis van frequentieomzetting”. De vraag van de voorzitter of er een wetenschappelijk artikel bestaat waaruit blijkt op welke wijze “terugrekenen” plaatsvindt, beantwoordt Watervision in negatieve zin.  

Het oordeel van de Commissie

De Commissie stelt voorop dat zij haar oordeel zal beperken tot

1. de hiervoor in het onderdeel “De bestreden reclame-uitingen” genoemde uitingen, waarvan afdrukken zijn overgelegd bij de klacht en

    

    

2. de tegen die uitingen gerichte bezwaren, die zijn samengevat in het onderdeel “De klacht”.

    

    

Over andere uitingen waarop klager in de onderhavige klachtprocedure heeft gewezen,  zoals bijvoorbeeld offertes en 1-op-1 verkoopgesprekken, maar waartegen geen duidelijke klacht is ingediend, zal de Commissie zich niet uitlaten. Zoals reeds ter vergadering door de voorzitter aan klager is meegedeeld, zal de Commissie zich evenmin uitlaten over het -in reactie op het verweer- pas ter vergadering geuite bezwaar van klager tegen het gebruik van de term MultiMirror Technologie.

Met betrekking tot de verschillende bezwaren bezwaren overweegt de Commissie het volgende.

Ad A.

Op haar website stelt WaterVision “Wij hebben onderstaande Chloorwaterbestendige (of zoutelectrolyse ? 5mg/l) LED armaturen in ons assortiment”, waaronder diverse armaturen zijn afgebeeld met daarbij de vermelding van een aantal Lumen, variërend van 2600 tot 32000 Lumen. In de brochure zijn ook verschillende Lumen waarden genoemd, zoals hierboven onder “De klacht” omschreven.   

Klager heeft de juistheid van deze waarden gemotiveerd bestreden. Volgens klager zijn bedoelde waarden technisch onmogelijk. Hij heeft meegedeeld dat om verschillende lichtbronnen met elkaar te kunnen vergelijken, wereldwijd de lichtstroom van een lichtbron wordt aangehouden, welke lichtstroom wordt uitgedrukt in Lumen. De lichtstroom -zo luidt het betoog van klager- geeft de totale hoeveelheid licht van een bepaalde lichtbron weer, waarbij de kwaliteit van het licht of de stralingshoek/bundel waarbinnen het licht wordt verdeeld geen rol speelt, evenmin als de substantie waarin de lichtbron wordt gebruikt, zoals lucht of water. Klager heeft ook aangevoerd dat de lichtstroom in Lumen een eigenschap is van de LED lichtbron en dat deze door de fabrikant van de lichtbron “onder gelijke omstandigheden” wordt gemeten volgens de internationale standaard IES LM-79-2008 (Approved Method for the Electrical and Photometric of Solid-State Lighting Devices) en vervolgens in technische datasheets ter beschikking wordt gesteld aan de fabrikanten van verlichtingsarmaturen.   

Naar de Commissie begrijpt, geeft adverteerder een eigen uitleg aan het begrip Lumen, anders dan bovenstaande. Daarbij merkt adverteerder niet de LED, maar “de bak met water c.q. het zwembad” als lichtbron aan en berekent hij het aantal Lumen via “terugrekenen tot de puntbron, op basis van frequentieomzetting”.

Tegenover bovengenoemde gemotiveerde betwisting van de juistheid van de op de website en in de brochure vermelde aantallen Lumen, in relatie tot de daarbij afgebeelde en/of genoemde LED-armaturen/lichtprocessors, heeft adverteerder naar het oordeel van de Commissie niet aannemelijk gemaakt dat de bestreden uitingen op dit punt juist zijn. Meer in het bijzonder is niet aan de hand van algemeen aanvaarde criteria en van meetresultaten komen vast te staan dat de bij verschillende in de uitingen bedoelde  LED armaturen/lichtprocessors vermelde aantallen Lumen op die producten van toepassing zijn.

Blijkens het voorgaande gaan de uitingen 1 en 2 gepaard met onjuiste informatie ten aanzien van de specificatie van het product als bedoeld in artikel 8.2 aanhef en onder b van de Nederlandse Reclame Code (NRC). Nu de bestreden uitingen de gemiddelde consument er bovendien toe kunnen brengen een besluit over een transactie te nemen, dat hij anders niet had genomen, zijn deze uitingen misleidend en daardoor oneerlijk in de zin van artikel 7 NRC.

Ad B.

Door het in klacht B bestreden tekstgedeelte “Waarom geven de WV15 armaturen vele malen meer licht?” tot en met “draagt weer bij aan het zicht” wordt naar het oordeel van de Commissie gesuggereerd dat de WV15 armaturen dankzij de Nanopower®modulatietechniek meer licht geven.

Klager heeft gemotiveerd bestreden dat dit het geval is. Klager heeft zich beroepen op artikel 10 NRC, maar de Commissie vat de klacht mede op in die zin dat de uiting op dit punt misleidend is als bedoeld in artikel 8 NRC.

Ter onderbouwing en nadere toelichting van zijn klacht heeft klager onder meer gesteld dat de technieken die de fabrikant gebruikt ter modificatie van het licht van de lichtbron, geen invloed hebben op de lichtstroom, uitgedrukt in Lumen. Voorts heeft klager meegedeeld dat waar in het verweer wordt gesteld dat door de Nanopower Technology gemiddeld meer dan 5 keer zoveel licht overblijft, wordt uitgegaan van een vergelijking tussen traditioneel warmwitte halogeenlampen en helderwitte LED lampen, en dat dit uitgangspunt onjuist is, omdat het spectrum van de halogeenlampen veel rood bevat, waardoor, gezien de eigenschappen van water op het gebied van absorptie, van de helderwitte LED lamp onder water duidelijk meer licht overblijft dan van de halogeen onderwaterlamp.

Tegenover bovenbedoelde gemotiveerde betwisting van de juistheid van voornoemde suggestie heeft adverteerder niet, althans onvoldoende, aannemelijk gemaakt dat deze suggestie juist is. In zoverre gaat de brochure gepaard met onjuiste informatie ten aanzien van de voordelen van het product als bedoeld in artikel 8.2 aanhef en onder b van de Nederlandse Reclame Code (NRC). Nu de bestreden uiting de gemiddelde consument er bovendien toe kan brengen een besluit over een transactie te nemen, dat hij anders niet had genomen, is deze uiting misleidend en daardoor oneerlijk in de zin van artikel 7 NRC.

Voorts merkt de Commissie het begrip “Nanopower®technologie” in de onderhavige context, te weten dat dankzij die technologie de WV15 armaturen “vele malen meer licht” zouden geven, aan als een beschrijving die er kennelijk op is gericht om op misleidende wijze het bestaan van een niet aanwezige hoedanigheid van een product te suggereren als bedoeld in artikel 10 NRC. Het gebruik van een dergelijke -wetenschappelijk aantoonbaar lijkende- beschrijving behoort op grond van artikel 10 NRC achterwege te blijven, indien daarvoor geen wetenschappelijke grond wordt aangetoond.  

Gelet op het bovenstaande wordt als volgt beslist.

De beslissing van de Reclame Code Commissie van 18 augustus 2011

Op grond van het voorgaande acht de Commissie uiting 1 in strijd met artikel 7 NRC en uiting 2 in strijd met de artikelen 7 en 10 NRC. Zij beveelt adverteerder aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.

Het College van Beroep:

[Het beroepschrift is pas na de beroepstermijn ontvangen, kennelijk doordat het beroepschrift onjuist is geadresseerd. Onder ver­wij­zing naar artikel 24 lid 1 van het Reglement betreffende de Reclame Code Commissie en het College van Beroep, heeft het College be­sloten in beroep afzonderlijk te oordelen over de vraag of, gelet op het voorgaande, het beroep ontvankelijk is.]

De reactie van WaterVision met betrekking tot de ontvankelijkheidsvraag

WaterVision heeft de intentie om in beroep te gaan en daartoe maatregelen genomen, maar omstandigheden hebben ertoe geleid dat dit niet volgens de regels van de Stichting Reclame code is gebeurd, nu de brief waarbij beroep is ingesteld in een ver­keer­de postbus is beland. WaterVision verzoekt haar intenties en belangen te laten prevaleren boven de regels. De nadelige gevolgen van een niet-ontvankelijkverkla­ring zijn onevenredig groot, nu de volgens WaterVision onjuiste beslissing van de Commissie schadelijk is voor haar bedrijf. WaterVision wenst in beroep de voor haar product gebruikte claims te onderbouwen met onafhankelijk bewijs.

De reactie van EVA Optic met betrekking tot de ontvankelijkheidsvraag

Volgens EVA Optic heeft WaterVision niet aangetoond dat zij tijdig beroep heeft ingesteld. Ook heeft WaterVision tijdens de beroepstermijn niet de verschuldigde appelbijdrage betaald. De door WaterVision gemaakte fouten bij de adressering van het beroepschrift die­nen voor haar rekening en risico te komen.

De mondelinge behandeling

WaterVision doet haar standpunt met betrekking tot de ontvankelijkheidsvraag mondeling toelichten.

Ten aanzien van de ontvankelijkheid

Het College heeft het beroepschrift niet ont­­vangen binnen de termijn als bedoeld in artikel 24 lid 1 van het Reglement, welke bepaling, voor zover hier van belang, luidt als volgt: “Het beroepschrift moet schriftelijk binnen 14 dagen (…) na dagtekening van de aan­ge­vochten uitspraak van de Commissie in het bezit zijn van het College van Beroep.”

Vaststaat dat het beroepschrift onjuist is geadresseerd en als gevolg daarvan aan een onjuist post­busnummer is verzonden, te weten aan postbus 75685 in plaats van het juiste postbusnum­mer 75684.

Het College stelt voorop dat het de eigen verantwoordelijkheid van partijen is om stuk­ken zorgvuldig te adresseren. Niet is gesteld of gebleken dat de onjuiste adres­se­ring het gevolg is van verkeerde informatie die WaterVision van de Commissie respectievelijk de Stichting Reclame Code had ontvangen.

Het beroepschrift heeft het College ook niet langs andere weg tij­dig bereikt. Het Colle­ge beschikte bovendien niet over aanwijzingen dat WaterVision beroep had ingesteld. In dat verband verdient opmerking dat het voor de behan­deling van het beroep verschuldigde bedrag pas op 20 september 2011 is betaald.

Het feit dat het beroepschrift niet binnen de door artikel 24 lid 1 van het Reglement voor­geschreven termijn is ontvangen als gevolg van een oorzaak die uit­sluitend voor re­kening en risico van WaterVision komt, brengt mee dat zij niet-ontvan­kelijk is in het beroep. De zwaarwegende belangen die WaterVision stelt te hebben bij in­hou­delij­ke beoordeling van het beroep, kunnen niet tot een an­der oordeel leiden.

Het oordeel van het College

Het College verklaart WaterVision niet-ontvankelijk in het beroep.