Omschrijving:

Het betreft 4 radioreclames van de Amersfoortse Verzekeringen N.V., waarin een werknemer naar zijn werk belt in verband met een accumulatie van ernstige privé problemen, een burn- out, een niertransplantatie resp. een ernstig verkeersongeluk. De betreffende werknemers melden vervolgens dat zij “een uurtje later”, “morgen”, “morgenmiddag”, resp. “iets later” op het werk komen. In de uitingen wordt onder meer gezegd: “Met de collectieve ziektekostenverzekering van De Amersfoortse hoeft u uw mensen nooit langer te missen dan nodig”.

De klacht

De voorbeelden in de uitingen zijn nodeloos kwetsend voor mensen die zich daarin herkennen en voorts in strijd met het fatsoen en het algemeen belang, ook al is duidelijk dat de voorbeelden schertsend zijn bedoeld.
De uitingen vormen een bedreiging voor de geestelijke en/of lichamelijke volksgezondheid omdat de werknemers in de uitingen onwaarschijnlijk snel weer aan het werk gaan en de uitingen aanmoedigen tot gedrag dat de gezondheid kan schaden.
Aangezien de uitingen kwetsend zijn en de gezondheid van zieke mensen bedreigen, schaden zij het vertrouwen in de reclame.
De uitingen appelleren aan gevoelens van angst omdat een te snelle werkhervatting één van de grootste schrikbeelden van bijvoorbeeld een burn-out patiënt is.
De uitingen zijn misleidend omdat de geschetste snelle werkhervatting absolute onzin is.
De uitingen zijn aldus in strijd met de artikelen 2 tot en met 7 van de Nederlandse Reclame Code.

De beslissing tot terzijdelegging

De voorzitter oordeelde dat de uitingen niet van dien aard zijn dat de grens van het toelaatbare is overschreden.

Het bezwaar tegen de terzijdelegging

Klager lichtte zijn standpunt nader toe.

Het verweer

De uitingen beogen op een overdreven wijze weer te geven dat adverteerder zijn best doet om de verzekerden zo spoedig mogelijk te laten behandelen.
De gebezigde overdrijving is dusdanig absurd dat nagenoeg niemand de boodschap letterlijk zal nemen. Ook mensen die zich in de voorbeelden herkennen, zullen dus meteen inzien dat de geschetste hersteltijd buiten elke realiteit staat.
De uitingen suggereren niet dat werkgevers en werknemers hun werknemers resp. zichzelf moeten dwingen om snel weer aan het werk te gaan. Het is een feit van algemene bekendheid dat mensen met ziekten zoals burn-out tijd voor herstel nodig hebben.
Het grootste schrikbeeld van een burn-out patiënt is juist nooit meer aan het werk te kunnen.

Het oordeel van de Commissie

De geschetste snelle werkhervatting is voor een ieder duidelijk niet realistisch. In de uitingen is onmiskenbaar gebruik gemaakt van in reclame niet ongebruikelijke overdrijving. Gelet hierop vormen de uitingen geen bedreiging voor de geestelijke en/of lichamelijke volksgezondheid, appelleren deze niet aan angstgevoelens, schenden deze het vertrouwen in reclame niet en zijn deze niet misleidend of in strijd met het algemeen belang.

Bij de beantwoording van de vraag of een reclame-uiting in strijd is met het fatsoen dan wel nodeloos kwetsend is, stelt de Commissie zich terughoudend op, gelet op het subjectieve karakter van deze criteria. Met betrekking tot de onderhavige uitingen, acht de Commissie de grenzen van hetgeen toelaatbaar moet worden geacht niet overschreden. Zij overweegt daartoe dat de uitingen duidelijk absurdistisch zijn. De Commissie heeft er begrip voor dat er mensen zijn die de uitingen niet waarderen, maar dit leidt niet tot een ander oordeel.

De beslissing

De Commissie wijst de klacht af.