De bestreden reclame-uiting
Het betreft een reclameposter waarop een vrouw in lingerie is te zien. Naast de afbeelding staat “Dress less to impress”.
De klacht
De vrouw die op de poster is te zien, is op een computer ontworpen. Ook kan het zijn dat
de foto van haar lichaam digitaal is bewerkt waardoor het lichaam is misvormd. De reclame-uiting is op grond van het voorgaande in strijd met de waarheid. Ook indoctrineert deze uiting jonge mensen en is zij schadelijk voor de geestelijke en lichamelijke gezondheid van deze mensen, omdat een onrealistisch menselijk figuur is afgebeeld. De reclame is bovendien agressief, omdat de bewuste posters op een openbare plek hangen (metrostation Amsterdam Centraal) en niet te missen zijn.
Het verweer
Er is geen sprake van verminking. Adverteerder maakt door middel van digitale technieken vrouwen alleen maar mooier. Vrouwen doen in feite hetzelfde met behulp van make-up.
De repliek
Het digitaal verwijderen van elke natuurlijke oneffenheid is niet vergelijkbaar met het aanbrengen van make-up. Deze verwijderingen gaan immers veel verder.
Het oordeel van de Commissie
a) De Commissie begrijpt uit het verweer van adverteerder dat in het onderhavige geval de foto van een bestaand model om esthetische redenen digitaal is bewerkt. Een dergelijke bewerking dient inmiddels als een in reclame gebruikelijke, bij het publiek bekende techniek te worden beschouwd die erop is gericht om de aanprijzende werking van de reclame-uiting te vergroten. Het resultaat van die bewerking kan niet in strijd met artikel 2 van de Nederlandse Reclame Code (NRC) worden geacht. De op dat artikel gebaseerde klacht kan derhalve niet slagen.
b) Ook overigens treft de klacht geen doel. De Commissie acht het niet aannemelijk dat de reclame-uiting een bedreiging vormt voor de geestelijke en/of lichamelijke volksgezondheid in de zin van artikel 4 NRC, terwijl evenmin kan worden gezegd dat de reclame agressief in de zin van artikel 14.1 NRC is.
De beslissing
De Commissie wijst de klacht af