De bestreden reclame-uiting

Het betreft een advertentie in De Volkskrant van Wijnoutlet, waarin zij een fles wijn ‘Domaine des Mimosas’ aanbiedt met 69% korting.

De klacht

Het aanbieden van wijn met 69% korting is in strijd met artikel 20 lid 1 Reclamecode voor alcoholhoudende dranken (RvA) 2014.

Het verweer

Bij vonnis in kort geding heeft de voorzieningenrechter van de rechtbank Midden-Nederland geoordeeld dat Wijnoutlet niet is gebonden aan de RvA 2014 en dat beslissingen over het prijsvoordeel als bedoeld in artikel 20 lid 1 RvA 2014 voor haar dan ook niet bindend zijn (Rb. Midden-Nederland (vzr.) 29 september 2017, zaak C/16/444112/KL ZA 17-297). STAP heeft niet gesteld waarom zij zich jegens Wijnoutlet op artikel 20 lid 1 RvA 2014 kan beroepen. Het kort-gedingvonnis spreekt naar de mening van Wijnoutlet voor zich.

Het oordeel van de voorzitter

1)  Het verweer van Wijnoutlet beperkt zich tot een verwijzing naar het door haar genoemde kort-gedingvonnis waarin de voorzieningenrechter, kort samengevat, naar aanleiding van een vordering die was gebaseerd op de artikelen 6:193b, 6:193c en 6:193g BW, heeft geoordeeld dat Wijnoutlet niet is gebonden aan de RvA 2014 en dat een beslissing van de Reclame Code Commissie over het prijsvoordeel als bedoeld in artikel 20 lid 1 RvA 2014 voor haar niet bindend is. De voorzieningenrechter heeft daarbij overwogen dat geen omstandigheden zijn gesteld of gebleken waarom op de RvA 2014 gebaseerde beslissingen van de Reclame Code Commissie in rechte kunnen worden afgedwongen of waarom in rechte direct een beroep op het bepaalde in artikel 20 RvA 2014 zou kunnen worden gedaan. De voorzitter oordeelt over dit, als formeel aan te merken verweer van Wijnoutlet als volgt.

2)  Dat Wijnoutlet blijkens haar verweer de RvA 2014 niet onderschrijft en zich niet aan deze bijzondere reclamecode gebonden acht onder verwijzing naar voornoemd kort-gedingvonnis, brengt niet mee dat de bestreden uiting alsnog toelaatbaar is. De RvA 2014 strekt tot het maken van verantwoorde reclame voor alcoholhoudende drank vanuit het oogpunt van bescherming van de volksgezondheid. Door de opstellers van deze code is met dat doel onder meer ervoor gekozen een maximum te stellen aan het kortingspercentage bij de aanprijzing van alcoholhoudende drank. Een zorgvuldige wijze van aanprijzen van alcoholhoudende drank dient tevens in het belang te worden geacht van al diegenen die bij het maken van reclame voor alcoholhoudende drank zijn betrokken. Artikel 20 lid 1 RvA 2014 maakt deel uit van het gedetailleerde stelsel van gedragsregels van de RvA 2014 dat een andere grondslag heeft dan de artikelen 6:193b, 6:193c en 6:193g BW. Het behoort tot de vrijheid van meningsuiting van de (voorzitter van de) Reclame Code Commissie om te beoordelen of in strijd met de RvA 2014 is gehandeld en een mening hierover te geven in de vorm van een beslissing die kenbaar is voor derden. Hieraan doet het kort-gedingvonnis verder niet af.

3)  Nu niet is weersproken dat het aanbieden van wijn met een korting van 69% in strijd is met artikel 20 lid 1 RvA 2014, is de klacht gegrond en wordt beslist als volgt.

De beslissing van de voorzitter

De voorzitter acht op grond van hetgeen hiervoor is overwogen de bestreden reclame-uiting in strijd met artikel 20 lid 1 RvA 2014. De voorzitter beveelt Wijnoutlet aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te (doen) maken.