De bestreden reclame-uiting

Het betreft de website van adverteerder voor zover daarop “Internet en Bellen” wordt aangeprezen waarbij onder meer het volgende wordt gezegd: “Eenmalig € 25,- administratiekosten en € 50,- borg”.

De klacht

Deze wordt, inclusief de nadere toelichtingen door klager, als volgt weergegeven.
In de bestreden reclame-uiting wordt nergens vermeld dat de kosten van het retour zenden van de modem voor rekening van de klant komen. Dit staat ook niet in de algemene voorwaarden. Klager stelt dat deze kosten normaal gesproken zijn verdisconteerd in de administratiekosten of in een andere eenmalige post. Nu komen de kosten pas in beeld na afloop van het contract. Klager stelt dat hierdoor sprake is van een extra inkomstenbron voor adverteerder waartegen hij bezwaar maakt. Daarnaast is, wanneer gebruik wordt gemaakt van het 0900-nummer, niet duidelijk wat de kosten daarvan zijn. Bij het bellen wordt het iets duidelijker maar klager weet nog steeds niet wat de kosten zijn als hij het volgende hoort: “de gebruikelijke kosten plus het gebruik van de mobiele telefoon”.

Het verweer

Dit wordt als volgt samengevat.
Adverteerder rekent, in tegenstelling tot hetgeen klager beweert, geen extra kosten voor het retourneren van apparatuur. Het staat de klant vrij op eigen gelegenheid apparatuur te retourneren. Als de klant kiest voor verzending door middel van bijvoorbeeld PostNL, betaalt hij mogelijk verzendkosten aan laatstgenoemde. Klager heeft in 2013 bij de Geschillencommissie Telecommunicatie een geschil aanhangig gemaakt tegen adverteerder. Deze heeft adverteerder in het gelijk gesteld. Adverteerder legt het desbetreffende bindende advies over. Klager, die op fietsafstand van het kantooradres van adverteerder in Almere woont, heeft pas na drie jaar de apparatuur ingeleverd. Het is wettelijk niet toegestaan kosten te rekenen voor een telefoonnummer waarop support wordt geleverd. Adverteerder doet dan ook niet en deelt dit mee tijdens het starten van het gesprek. Het is niet mogelijk de exacte kosten te communiceren, omdat elke telefoonaanbieder haar eigen tarieven kan bepalen.

Het oordeel van de voorzitter

1)  Het eerste deel van de klacht betreft de kosten die gemaakt worden indien een consument besluit een modem, dat hij van adverteerder in bruikleen heeft gekregen, retourneert aan adverteerder. Klager stelt dat adverteerder in de reclame-uiting de consument had dienen te informeren over het feit dat de klant in dat geval zelf de kosten van het terugzenden dient te betalen. De voorzitter oordeelt hierover als volgt.

2)  Indien een product binnen de wettelijke bedenktijd (herroepingstermijn) van 14 dagen wordt teruggezonden, zijn de kosten van het retourneren (de kosten van verzending per post) voor rekening van de consument indien hij in de reclame-uiting voldoende is geïnformeerd over het feit dat adverteerder deze kosten niet voor haar rekening neemt. In het onderhavige geval betreft het echter blijkbaar een wezenlijk andere situatie. De voorzitter leidt uit de stellingen van partijen namelijk af dat het hier gaat om een contract dat regulier is geëindigd, waarna de in bruikleen verstrekte modem aan adverteerder dient te worden geretourneerd. Daarbij heeft de klant de keuze dit per post te doen of het modem zelf af te leveren op het kantooradres van adverteerder. De voorzitter acht het vanzelfsprekend dat, indien de klant na reguliere beëindiging van het contract kiest voor verzending per post, hij in die situatie de kosten van de postbezorging voor zijn rekening dient te nemen. De bestreden uiting bevat geen mededingen waaruit zou volgen dat adverteerder in die situatie de kosten van het terugzenden voor zijn rekening neemt, terwijl hij hiertoe wettelijk ook niet verplicht is. Van een extra inkomstenbron voor adverteerder, zoals klager stelt, is geen sprake. Het gaat slechts om de werkelijke verzendkosten en niet om een aan adverteerder te betalen vergoeding. Het eerste onderdeel van de klacht wordt op grond van het voorgaande afgewezen.

3)  Met betrekking tot de kosten van het 0900 nummer merkt de voorzitter op dat geen reclame-uiting is overgelegd waarin een dergelijk nummer wordt genoemd. Daarnaast ziet de voorzitter geen aanleiding om te oordelen dat de informatievoorziening van adverteerder op dit punt niet aan de eisen voldoet. Uit hetgeen adverteerder stelt, volgt dat degene die van dit nummer gebruik maakt alleen de kosten van de eigen telefonieaanbieder betaalt. Van strijd met artikel 8.4 aanhef en onder j van de Nederlandse Reclame Code is aldus niet gebleken. Ook dit onderdeel van de klacht kan niet slagen, zodat wordt beslist als volgt.

De beslissing van de voorzitter

Gelet op het bovenstaande wijst de voorzitter de klacht af.