De klacht

Klager maakt bezwaar tegen het ontvangen van het door verweerder verspreide, ongeadresseerde “UnieQ in de Vallei regiomagazine”. Klagers brievenbus is voorzien van een Nee/Ja-sticker. Klager heeft zich bij e-mail van 25 september 2015 bij verweerder als verspreider beklaagd over het ontvangen van deze folder ondanks de aanwezigheid van een Nee/Ja-sticker. Verweerder heeft hierop geantwoord dat contact zal worden opgenomen met klager, maar dat is niet gebeurd.  

Het verweer

Het betreft een advertentieblad met informatie. Dit blad mag wel in brievenbussen met een Nee/Ja-sticker worden gedaan, net als huis-aan-huisbladen.

Het oordeel van de voorzitter

Niet is weersproken dat het “UnieQ in de Vallei regiomagazine” is gedeponeerd in klagers brievenbus, die was voorzien van een Nee/Ja-sticker in de zin van de Code Verspreiding Ongeadresseerd Reclamedrukwerk (Code VOR). Met deze sticker wordt kenbaar gemaakt dat de bewoner geen ongeadresseerd reclamedrukwerk wenst te ontvangen.

De voorzitter begrijpt het verweer van de verspreider aldus dat geen sprake is van reclamedrukwerk, maar van een informatieblad dat volgens verweerder – voor wat betreft de Nee/Ja-sticker – gelijk gesteld moet worden aan een huis-aan-huisblad.

De voorzitter overweegt als volgt.

De Code VOR verstaat blijkens artikel 1.1 onder e onder huis-aan-huisbladen: ongeadresseerde drukwerken die met een vaste frequentie huis-aan-huis worden verspreid in een geografisch beperkt gebied en waarvan tenminste 10% van de inhoud bestaat uit informatie over en nieuws uit het eigen verspreidingsgebied, niet zijnde reclame, en die daarnaast reclame bevatten. Uit het colofon van het “UnieQ in de Vallei regiomagazine” leidt de voorzitter af dat dit drukwerk vier maal per jaar huis-aan-huis wordt verspreid in een geografisch beperkt gebied (de Gelderse Vallei). Om als huis-aan-huisblad te kunnen worden aangemerkt, dient verder aan de voorwaarde te worden voldaan dat de inhoud van het 32 pagina’s tellende drukwerk, naast reclame, voor tenminste 10% uit informatie over en nieuws uit het eigen verspreidingsgebied bestaat.

Naar het oordeel van de voorzitter is dat niet het geval. Alleen het artikel “Trick or treat” (pagina 6/7) en het artikel “Het weer in de Vallei” (pagina 12/13) kunnen niet als reclame in de zin van artikel 1.1 onder a Code VOR worden aangemerkt. In de verdere inhoud van het drukwerk is sprake van een openbare en systematische directe dan wel indirecte aanprijzing van goederen of diensten, en dus van reclame. Het artikel “Het weer in de Vallei” kan worden beschouwd als informatie over het eigen verspreidingsgebied (de Gelderse Vallei). Dit geldt echter niet voor het artikel “Trick or treat”, waarin een algemene, niet op het verspreidings-gebied toegespitste beschrijving wordt gegeven van Halloween. Nu slechts twee pagina’s van het drukwerk als nieuws uit of informatie over het eigen verspreidingsgebied kunnen worden beschouwd, wordt niet voldaan aan de voorwaarde van minimaal 10% om als huis-aan-huisblad te kunnen worden beschouwd.

Het drukwerk moet daarom worden aangemerkt als ongeadresseerd reclamedrukwerk als bedoeld in artikel 1.1 onder d Code VOR: reclamedrukwerk dat gratis huis-aan-huis wordt verspreid zonder vermelding van adres en woonplaats van de ontvanger. Nu dit ongeadresseerde reclamedrukwerk ondanks de aanwezigheid van een Nee/Ja-sticker in klagers brievenbus is gedeponeerd, is artikel 3.1 van de Code VOR overtreden. Ingevolge dit artikel dienen afzenders en verspreiders ieder voor zich en in gezamenlijk overleg alle maatregelen en voorzieningen te treffen die noodzakelijk zijn teneinde de respectering van de op bijlage 1 bij de Code VOR vermelde stickers te bereiken en voor de verdere uitvoering en naleving van de Code VOR.

Op grond van het voorgaande wordt als volgt beslist.

De beslissing van de voorzitter

Verweerder (verspreider) heeft het bepaalde in artikel 3.1 van de Code VOR overtreden. De voorzitter beveelt verweerder aan om voortaan niet meer op een dergelijke wijze reclame te verspreiden.