De bestreden reclame-uiting

Het betreft de website www.woneninnieuwekom.nl, voor zover het de volgende uiting betreft:

‘Aankoopgarantie eigen woning

Met de aankoopgarantie weet u 100% zeker dat u uw huidige

woning verkoopt als u een nieuwe woning koopt. De makelaar kan

u hierover informeren, neem gerust contact op’.

De klacht

Via verschillende media maakt adverteerder reclame voor een aankoopgarantie. Volgens klaagster, die sinds januari 2010 in gesprek is met adverteerder, is steeds de suggestie gewekt dat deze garantie aan haar zou worden afgegeven. Adverteerder heeft echter zonder overleg besloten om geen aankoopgarantie op de huidige koopwoning van klaagster af te geven omdat de woning onvoldoende courant zijn. De garantie wordt blijkbaar uitsluitend afgegeven voor zeer courante woningen die de garantie dus eigenlijk niet nodig hebben. Klaagster meent dat sprake is van misleiding.

Het verweer

Adverteerder biedt sinds medio mei 2010 de Aankoopgarantie Eigen Woning. De klacht richt zich uitsluitend op de voorwaarden waaronder adverteerder deze aankoopgarantie aan kopers aanbiedt. In dit verband is van belang dat adverteerder duidelijk aan haar kopers, ook aan klaagster, communiceert onder welke voorwaarden het product wordt aangeboden. Op de gewraakte website staat dat kopers zich tot de verkopend makelaar kunnen wenden voor nadere informatie over de garantie. Een belangrijke voorwaarde betreft de eigen beleidsvrijheid van adverteerder om al dan niet een aankoopgarantie af te geven. Voor deze beslissing is de mate van courantheid van de woning maatgevend, die afhankelijk is van factoren als prijs en locatie van de woning. Adverteerder heeft klaagster bij brief van 18 mei 2010 bericht dat geen aankoopgarantie voor haar huidige woning kon worden verstrekt omdat een grote hoeveelheid vergelijkingsobjecten in de buurt van de woning van klaagster al geruime tijd in de verkoop staat. Dit grote woningaanbod vergroot het risico dat de woning van klaagster niet binnen een redelijke termijn zal worden verkocht waardoor de woning als minder courant is aangemerkt. Overigens werd de aankoopgarantie ten tijde van de verkoopgesprekken met klaagster nog niet aangeboden. Wel is de mogelijkheid daartoe met klaagster besproken onder vermelding van geldende voorwaarden. Adverteerder meent dat klaagster er op geen enkel moment op heeft mogen vertrouwen dat er op haar woning een garantie zou worden afgegeven.

De repliek

De Commissie vat de repliek als volgt samen. Klaagster meent dat adverteerder vooraf duidelijk had moeten maken dat de beslissing om een aankoopgarantie af te geven, zou worden genomen op basis van de mate van courantheid van de woning. Voorts meent zij dat sprake is van een contradictio in termino nu juist eigenaren van een incourante woning behoefte hebben aan een aankoopgarantie.

De dupliek

Adverteerder betwist dat zij niet op voorhand zou hebben vermeld dat de beslissing omtrent een aankoopgarantie zou worden genomen op basis van de mate van courantheid van de woning. Klaagster noemt deze voorwaarde nota bene zelf in een aan adverteerder gerichte brief van 14 april jl. Adverteerder vermoedt dat klaagster er ten onrechte vanuit is gegaan dat de taxatie van haar woning uitsluitend ten doel had de inruilwaarde in het kader van de aankoopgarantie te bepalen en niet ter bepaling van de mate van courantheid. Adverteerder meent verder dat kopers met meer courante woningen ook gebaat kunnen zijn bij het verkrijgen van een aankoopgarantie. Uit het feit dat klaagster uiteindelijk niet in aanmerking is gekomen voor de aankoopgarantie omdat zij niet voldeed aan de door adverteerder gestelde eisen, kan niet de conclusie worden getrokken dat sprake is van misleidende reclame.

Het oordeel van de Commissie

1) De Commissie begrijpt de klacht aldus dat klaagster bezwaar maakt tegen de gewraakte uiting omdat niet wordt gesproken over het feit dat de beslissing om een aankoopgarantie af te geven wordt genomen op basis van de mate van courantheid van de woning.

2) Gebleken is dat het afgeven van de aankoopgarantie afhankelijk is gesteld van factoren als prijs, locatie en aangeboden koopwoningen in de buurt, welke aspecten tezamen de mate van courantheid van de woning bepalen. In de uiting wordt niet gesproken over deze voorwaarde die aan de aankoopgarantie is verbonden. Naar het oordeel van de Commissie had adverteerder reeds in de advertentie de consument hierover moeten informeren, nu sprake is van een belangrijke beperkende voorwaarde waarop de consument niet bedacht hoefde te zijn. Adverteerder kan voor dergelijke essentiële informatie niet volstaan met de enkele mededeling ‘De makelaar kan u hierover informeren, neem gerust contact op’. Uit deze verwijzing blijkt immers niet dat er beperkingen gelden ten aanzien van een af te geven aankoopgarantie.

3) Blijkens het voorgaande is sprake van een omissie als bedoeld in artikel 8.3 aanhef en onder c van de Nederlandse Reclame Code (NRC), nu geen informatie is verstrekt over de voorwaarden die zijn verbonden aan de aankoopgarantie van de woning. Voorts is de Commissie van oordeel dat de gemiddelde consument hierdoor ertoe gebracht zou kunnen worden een besluit over een transactie te nemen, dat hij anders niet zou hebben genomen. Om die reden is de uiting misleidend en daardoor oneerlijk in de zin van artikel 7 NRC.

De beslissing

Op grond van het voorgaande acht de Commissie de reclame-uiting in strijd met het bepaalde in artikel 7 NRC. Zij beveelt adverteerder aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.