De bestreden reclame-uiting

Het betreft de aanbieding op de website www.zester.nl waarbij men in het kader van “na­jaars­kortingen” acht nummers van het blad Zozitdat kan bestellen voor € 20,–. Van deze aanbieding bestaat een variant waarbij wordt gezegd: “Stopt automatisch” en een variant waarbij deze mededeling ontbreekt.

De klacht

Op de gewraakte website worden twee dezelfde acties aangeboden in verband met de “na­jaarskortingen 8 nummers voor 20 euro”. Bij de ene actie staat dat het abonnement auto­ma­tisch stopt, bij de andere niet. Voor beide acties gelden echter dezelfde abonne­ments­voor­waarden, die onder meer inhouden dat het abonnement na acht nummers stil­zwijgend een jaar wordt verlengd. Bij klager, die eerder gebruik heeft gemaakt van een actie waarbij het abonne­ment automatisch stopt, is het abonnement dienovereenkomstig met een jaar ver­lengd. Kla­ger vindt de re­clame mis­leidend en heeft deze kwestie ook voorgelegd aan de Geschillen­com­mis­sie Thuiswinkel. Deze instantie heeft klager inmiddels in het gelijk gesteld.

Het verweer

Het is juist dat er gelijktijdig twee acties zijn geweest waarbij in het ene geval het abonne­ment automatisch eindigde en in het andere geval het abonnement werd aangegaan tot wederopzegging. Waarschijnlijk heeft adverteerder een vergissing gemaakt waardoor bij de aanvraag van klager is uitgegaan van de variant waarbij het abonnement werd aangegaan tot wederopzegging. Adverteerder meent dat hij de klacht op een nette manier heeft afgewik­keld door het abonnement per direct te beëindigen en het reeds betaalde abonne­mentsgeld aan klager terug te betalen. Het is niet zo dat adverteerder communiceert dat een abonne­ment automatisch eindigt om vervolgens toch het abonnement stilzwijgend te verlengen.

Het oordeel van de Commissie

1)  Niet in geschil is dat klager naar aanleiding van een eerdere reclame-uiting gebruik heeft gemaakt van de actievariant waarbij werd ge­zegd dat het abonnement automatisch stopt na ontvangst van acht nummers van het blad Zozitdat. Evenmin is in geschil dat het abonne­ment van klager niet automatisch is gestopt en dat in plaats daarvan aan klager is bericht dat het abonnement was aangegaan tot we­der­op­zegging. Adverteerder stelt dat dit het gevolg was van een vergissing. De Commissie con­sta­teert dat deze stelling afwijkt van het verweer dat adverteerder in de procedure voor de Ge­schillencommissie Thuiswinkel heeft gevoerd. In die procedure heeft adverteerder im­mers, onder verwijzing naar haar voorwaarden, in al­ge­me­ne zin gesteld dat het abonnement geldt tot weder­opzeg­ging en dat het abonnement automatisch stil­zwij­gend wordt verlengd indien niet tijdig wordt opgezegd.

2)  Niet gesteld of gebleken is dat ten aanzien van de reclame-uitingen waarover de Com­mis­sie nu dient te beslissen sprake is van gewijzigde voorwaarden van adverteerder. Op grond daarvan is onvol­doende komen vast te staan dat ten aanzien van die uitingen adver­teerder anders zal handelen dan zij ten aanzien van klager heeft gedaan. De Commissie gaat daarom ervan uit dat ook ten aanzien van de nieuwe reclame-uitingen op grond van de voorwaarden van adverteerder het abonnement geldt tot weder­opzeg­ging. Aldus heeft adverteerder geen juiste informatie verschaft over enkele van de belangrijkste kenmerken van het product als bedoeld onder b van artikel 8.2 van de Nederlandse Reclame Code (NRC), te weten de duur en de wijze waarop het abonnement eindigt. Voorts is de Commis­sie van oordeel dat de gemiddelde consument hierdoor ertoe gebracht kan worden een besluit over een transactie te nemen, dat hij anders niet had geno­men. Om die reden is de uiting misleidend en daardoor oneerlijk in de zin van artikel 7 NRC.

De beslissing

Op grond van het voorgaande acht de Commissie de reclame-uiting in strijd met het bepaal­de in artikel 7 NRC. De Commissie beveelt adverteerder aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.