De bestreden reclame-uiting

Het betreft een in een enveloppe verzonden, aan klager geadresseerde brief van 7  januari 2011 met de aanhef:

“Betreft: een eerste storting voor u”.

In de brief staat onder meer:

“P.S. Uitbetaling wordt verricht door ING” (hier staat het logo van ING), “huisbankier van de BankGiro Loterij”. 

Op de brief is een “card” geplakt, onder meer voorzien van een “Card number”, klagers naam en een sticker met de tekst:

“Let op!

 Card is nog niet geactiveerd.

 Ga naar www.bankgiroloterij.nl/storting om card te activeren”. 

De klacht

Klager acht de uiting om de volgende redenen misleidend.

1.

De envelop is niet herkenbaar als reclame.

De envelop is, hoewel klager geen relatie heeft met de afzender, op naam geadresseerd en het lijkt om een “formele brief” te gaan.

2.

In de tekst op de voorzijde van de brief ligt de nadruk op het activeren van de bijgesloten bankpas en op het gestort krijgen van geld. Niet duidelijk is dat men zich aanmeldt voor een kansspel waarvoor moet worden betaald. Dit valt pas op te maken uit de voorwaarden op de achterzijde van de brief.

3.

Registratie bij infofilter en een nee-nee-sticker houden deze reclame niet tegen.

Het verweer

Indien BGL gegevens gebruikt om niet-deelnemers te kunnen benaderen, zoals uit het Nationaal Consumenten Bestand van Cendris, waaruit de gegevens van klager afkomstig zijn, dan worden die gegevens altijd ontdubbeld op het Postfilter, zodat mensen die geen post willen ontvangen niet worden benaderd. Klager is niet geregistreerd in het Postfilter.

De nee-nee-sticker is bedoeld voor ongeadresseerde post.

De envelop maakt deel uit van de gehele uiting  en om te bepalen of een reclame-uiting als reclame herkenbaar is, dient deze in zijn geheel te worden bekeken. Dit heeft de Commissie bevestigd in dossier 2010/00481.

Zowel uit de tekst van de brief als uit de voorwaarden op de achterzijde van die brief blijkt dat men door deelname aan de actie tegen betaling gaat meespelen in de BGL. Dit blijkt bovendien uit de internetpagina, waar men de cardcode kan activeren.

De mondelinge behandeling

Namens BGL wordt onder meer meegedeeld dat het Postfilter voorheen Infofilter heette en dat een inschrijving bij Infofilter na drie jaar vervalt.

Het oordeel van de Commissie

Met betrekking tot de verschillende bezwaren overweegt de Commissie het volgende.

Ad 1.

Op de achterzijde van de envelop is vermeld:

“Indien onbestelbaar s.v.p. retourneren aan: BGL, Postbus 456, 2400 AL Alphen a/d Rijn”.  Noch uit deze vermelding noch uit de rest van de envelop valt voor de gemiddelde consument op te maken dat het een reclame-uiting van de BankGiro Loterij betreft. Gelet op het gebruik van deze envelop acht de Commissie de uiting niet duidelijk als reclame herkenbaar als bedoeld in artikel 11.1 van de Nederlandse Reclame Code (NRC).

Aan dit oordeel doet niet af dat na het openen van de envelop en het lezen van de inhoud daarvan duidelijk wordt dat het gaat om een reclame-uiting van BGL.   

Ad 2.

Weliswaar kan de uiting in eerste instantie, gezien de daarop geplakte card en tekstgedeelten als “BankGiroLoterij”, “eerste storting voor u”, “BankGiro card” en de verwijzing naar uitbetaling door ING, inclusief het logo van ING, de gedachte doen postvatten dat het een uiting van een bankinstelling betreft, maar bij lezing van de gehele uiting, daaronder begrepen de achterzijde van de brief met de aanhef: “Hoe het werkt”, acht de Commissie het voor de gemiddelde consument voldoende duidelijk dat het gaat om een aanbod van een loterij, te weten de BankGiro Loterij. Voldoende duidelijk is ook dat men, indien men op het aanbod ingaat, gaat meespelen in de BankGiro Loterij, waarbij maandelijks een bedrag van de rekening wordt afgeschreven.

Ad 3.

BGL heeft meegedeeld dat door haar gebruikte gegevens om niet-deelnemers te kunnen benaderen altijd worden ontdubbeld “op het Postfilter”. Zoals BGL ter vergadering heeft meegedeeld, heette het “Postfilter” voorheen “Infofilter”, welke term in de klacht wordt gebruikt. Voorts heeft BGL gesteld dat klager niet is geregistreerd in het Postfilter.

De Commissie ziet geen aanleiding om de juistheid van deze mededelingen in twijfel te trekken. Aldus is niet komen vast te staan dat klager in het Postfilter was vermeld ten tijde van verzending van de bestreden reclame.

Daargelaten is nog de vraag of de Nederlandse Reclame Code (NRC) zou zijn overtreden indien zodanige vermelding wel was komen vast te staan. In dit verband overweegt de Commissie het volgende.

De “Code voor het gebruik van POSTFILTER”, die deel uitmaakt van de NRC, is op 1 januari 2011 in werking getreden. Ingevolge artikel 6.3 van die code kan een betrokkene, die meent dat in strijd met deze code is gehandeld, een klacht  indienen bij de Stichting Reclame Code, nadat hij eerst een klacht heeft ingediend bij de betreffende adverteerder/opdrachtgever en deze klacht niet tijdig of niet naar tevredenheid van de klager is afgehandeld. Niet is gebleken dat deze procedure in dit geval is gevolgd.

Door middel van een zogenaamde Nee-nee-sticker laat men weten geen prijs te stellen op de ontvangst van ongeadresseerd reclamedrukwerk en huis-aan-huisbladen. Van een dergelijke uiting is in dit geval geen sprake.

Gelet op het bovenstaande wordt als volgt beslist.

De beslissing

Gelet op het oordeel onder Ad 1 acht de Commissie de uiting in strijd met artikel 11.1 NRC. Zij beveelt adverteerder aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.

Voor het overige wijst zij de klacht af.