De bestreden reclame-uiting

Het betreft een ‘direct mailing’ van adverteerder, gericht aan de zoon van klager.

De klacht

De brief is gericht aan de 11-jarige zoon van klager. Dit is in strijd met de Gedragscode en de Reclamecode voor kansspelen.

Het verweer

Adverteerder heeft verweer gevoerd. Op het verweer zal hierna, voor zoveel nodig, worden ingegaan.

Het oordeel van de voorzitter

De voorzitter is van oordeel dat de klacht de Commissie aanleiding zal geven een aanbeveling te doen. Hij overweegt daartoe het volgende.

Op grond van artikel III.1. van de Reclamecode voor kansspelen die worden aangeboden door vergunninghouders ingevolge de wet op de kansspelen (RVK) is het verboden om reclame voor kansspelen te maken die specifiek gericht is op (onder meer) minderjarigen.

Naar adverteerder niet heeft weersproken is haar reclame gezonden aan de 11-jarige zoon van klager.

Aldus heeft adverteerder gehandeld in strijd met artikel III.1. RVK.

Dat adverteerder, omdat de naam van de zoon van klager op een verhuisbericht stond, ervan uitging dat het zou gaan om een meerderjarige, leidt niet tot een ander oordeel. Gelet op de groep die door het bedoelde artikellid dient te worden beschermd, te weten de minderjarigen, kan in het voorgaande geen grond worden gezien om van de genoemde bepaling af te wijken.

De beslissing van de voorzitter

Gelet op het vorenstaande heeft adverteerder gehandeld in strijd met artikel III.1. van de Reclamecode voor kansspelen die worden aangeboden door vergunninghouders ingevolge de wet op de kansspelen.

De voorzitter beveelt adverteerder aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.