Omschrijving:

Het betreft een televisie-uiting in de zendtijd voor politieke partijen van Partij voor de Dieren, waarin langdurig getoond wordt hoe kuikentjes in kratten op de lopende band worden gesorteerd.

De klacht

De uiting is vlak na het Sinterklaasjournaal uitgezonden. Klaagster vindt het niet normaal dat beelden worden uitgezonden van levende kuikentjes die in een maalmachine worden gestopt, op een tijdstip dat jonge kinderen televisie kunnen kijken. Kleine kinderen moeten niet met dergelijke beelden geconfronteerd te worden

Het verweer

De uitzending is een programma in de zendtijd voor politieke partijen. De zendtijd is toegewezen door het Commissariaat voor de Media.
De uiting is een redactionele uiting en geen reclame in de zin van de mediawet.
Het enkel tonen van de leefomstandigheden van dieren kan niet in strijd zijn met enig voorschrift.
Adverteerster is in verband met contractuele verplichtingen tegenover de maker van de film, niet bereid een kopie van de uiting aan de Commissie ter beschikking te stellen.

Het oordeel van de Commissie

De Commissie leest de klacht aldus dat klaagster de uiting in strijd met de goede smaak en het fatsoen acht

Of sprake is van een reclame-uiting toetst de Commissie aan artikel 1 NRC. Volgens dit artikel wordt mede onder reclame verstaan “iedere openbare aanprijzing van denkbeelden”. In casu is sprake van het aanprijzen van denkbeelden en aldus is sprake van een reclame-uiting. De Commissie is bevoegd deze aan de NRC te toetsen. Dat de uitzending in de zendtijd voor politieke partijen valt, leidt niet tot een ander oordeel.

Bij de beantwoording van de vraag of een reclame-uiting in strijd is met de goede smaak en het fatsoen stelt de Commissie zich terughoudend op, gelet op het subjectieve karakter van deze criteria.

Met betrekking tot de onderhavige uiting, die haar door het Commissariaat van de Media ter beschikking is gesteld, acht de Commissie de grenzen van hetgeen toelaatbaar moet worden geacht niet overschreden. De Commissie overweegt hierbij dat de kuikens ruw worden behandeld, maar dat geen beelden worden getoond die zij smakeloos of te schokkend acht voor met name kinderen. Daarbij weegt mee dat het tonen van de deerniswekkende toestanden een te respecteren doel dient, met een algemeen belang.

De beslissing

De Commissie wijst de klacht af.