Omschrijving:

Het betreft de radioreclame van SIRE (Stichting Ideële Reclame) die deel uitmaakt van de voorlichtingscampagne ”Ik zie ik zie wat jij niet ziet”, waarin de aandacht wordt gevestigd op kindermishandeling.
De tekst van de uiting luidt als volgt:
“Ik zie ik zie wat jij niet ziet en ’t is …rood.
Nee, ’t is niet die brandweerauto,
Nee, ook niet dat potlood
Geef je ’t op?
’t Zijn de rode striemen op m’n rug van toen papa zijn afstandsbediening kwijt was”

Voice-over: Kindermishandeling, verwaarlozing, zwerfkinderen
Honderdduizenden slachtoffers per jaar in ons eigen land.
Wanneer openen wij onze ogen?
Surf naar: ik zie ik zie wat jij niet ziet.nl.
SIRE.”

De klacht

De uiting is niet geschikt voor kinderen en moet om die reden niet om ongeveer 14.00 uur worden uitgezonden.

Het verweer

Met de campagne beoogt SIRE Nederland bewust te maken van het grote aantal kinderen dat in de knel zit of dreigt te komen. Doel van de onderhavige uiting is aandacht te vragen voor de grootschaligheid en de ernst van kindermishandeling en om de kijker bewust te maken van het feit dat het verborgen kinderleed dichterbij is dan men denkt en dat er iets tegen gedaan kan worden. Dat doel wordt alleen bereikt door het onderwerp niet te verdoezelen of minder ernstig voor te stellen. Van nodeloos bedreigende of schokkende beelden is geen gebruik gemaakt en ook overigens is de uiting niet in strijd met de Nederlandse Reclame Code (NRC).

Het oordeel van de Commissie

De Commissie vat klagers bezwaar aldus op dat de uiting in strijd is met de goede smaak en/of het fatsoen voor zover deze wordt uitgezonden op tijden dat ook kinderen naar de radio luisteren. Bij de beantwoording van de vraag of een uiting in strijd is met deze criteria stelt de Commissie zich terughoudend op gezien het subjectieve karakter van deze criteria.
Met inachtneming van deze terughoudendheid is de Commissie van oordeel dat de uiting niet ontoelaatbaar is.

De tekst is direct en daardoor indringend doch mede gezien de ernst van het probleem, is de Commissie van oordeel dat de grens van wat toelaatbaar moet worden geacht niet is overschreden, ook niet voor zover de uiting wordt uitgezonden op tijden dat ook kinderen naar de radio luisteren.

De beslissing

De Commissie wijst de klacht af.