De bestreden reclame-uiting

Het betreft een televisiecommercial die begint met een scene waarin een man met zijn kinderen in een snackbar staat en waarbij zijn kinderen tijdens het afrekenen zeggen dat de frikadel gratis is omdat die ergens anders goedkoper is. Hierna wordt, deels door een voice-over, onder meer gezegd: “Bij Jumbo vinden we dit heel gewoon. We noemen het de laagste prijsgarantie. En vindt u bij u in de buurt hetzelfde product toch voor een lagere vaste prijs, dan is deze gratis en we passen meteen de prijs aan. Kijk dat is nou de laagste prijsgarantie van Jumbo.” Aan het einde van de televisiecommercial verschijnt In beeld onder meer de tekst: “Kijk voor de spelregels op Jumbo.com.”

De klacht

Klaagster stelt, samengevat, dat voordat zij een Jumbo supermarkt in Alkmaar binnen ging, zij tot haar grote verbazing langs een bakker liep die een doos aardbeien aanbood voor de prijs van € 2,95. Bij de Jumbo supermarkt kostten de aardbeien € 2,99. Klaagster vindt dat zij van adverteerder het product gratis had moeten krijgen omdat deze de laagste prijsgarantie heeft. Klaagster begrijpt dat reclames zijn uitgesloten, maar in de commercial wordt niet gezegd dat bepaalde winkels zijn uitgesloten van de prijsvergelijking. Als een lokale bakker het product goedkoper kan leveren dan adverteerder, vindt klaagster het kinderachtig dat adverteerder de laagste prijsgarantie niet toepast. Volgens klaagster is sprake van oplichterij.

Het verweer

Op het verweer zal hierna, voor zoveel nodig, worden ingegaan.

Het oordeel van de voorzitter

1)  Het onderhavige geschil betreft de reikwijdte van de laagste prijsgarantie van adverteerder. De voorzitter stelt voorop dat adverteerder in de televisiecommercial verwijst naar de voorwaarde dat uitsluitend ten aanzien van “vaste” prijzen een beroep op de laagste prijsgarantie kan worden gedaan. In de televisiecommercial wordt immers gezegd “(…) vindt u bij u in de buurt hetzelfde product toch voor een lagere vaste prijs, dan is deze gratis en we passen meteen de prijs aan. Kijk dat is nou de laagste prijsgarantie van Jumbo.”

2)  Naar het oordeel van de voorzitter zal de gemiddelde consument de verwijzing naar een “lagere vaste prijs” in deze zin opvatten, dat het moet gaan om een lagere reguliere prijs, dat wil zeggen een prijs die standaard wordt gerekend en geen aanbiedingsprijs is. Voor de gemiddelde consument is derhalve, mede door de verwijzing naar de spelregels op de website van adverteerder, voldoende duidelijk dat er beperkende voorwaarden (“spelregels”) gelden die in ieder geval inhouden dat het moet gaan om reguliere prijzen van een andere winkel.

3)  Klaagster stelt dat zij het kan begrijpen dat reclames zijn uitgesloten van de laagste prijsgarantie. Naar het oordeel van de voorzitter is in de situatie dat een bakker aardbeien aanbiedt geen sprake van een wezenlijk andere situatie. Naar de voorzitter veronderstelt betrof het in dit geval een bijzondere actie met een tijdelijk karakter. Het moet immers niet gebruikelijk worden geacht dat een bakker dozen aardbeien verkoopt en klaagster stelt ook zelf dat zij hierover verbaasd was. In deze situatie kan niet worden gesproken van een lagere ‘vaste prijs’, dat wil zeggen een lagere reguliere prijs die standaard door een andere winkel wordt gehanteerd. De gemiddelde consument zal ook niet veronderstellen dat de laagste prijsgarantie van adverteerder zo ver strekt, dat ook dergelijke, ongebruikelijk te achten aanbiedingen onder de reikwijdte van de laagste prijsgarantie vallen. Voor zover op dit punt voor de consument nog twijfel zou kunnen bestaan, geldt dat de voorzitter ambtshalve heeft geconstateerd dat uit de ‘spelregels’ waarnaar in de televisiecommercial wordt verwezen, duidelijk blijkt dat de laagste prijs garantie niet geldt voor reclames en tijdelijke aanbiedingen.

4)  Op grond van het voorgaande kan de klacht niet slagen en wordt beslist als volgt.

De beslissing van de voorzitter

Gelet op het bovenstaande wijst de voorzitter de klacht af.