Samenvatting van de klacht
Klager stelt, samengevat, dat de publicatie ‘Harderwijk zijn wij samen’ is gedeponeerd in zijn brievenbus, ondanks dat deze is voorzien van een zogenaamde Nee/Nee-sticker. Volgens klager dient de publicatie als ongeadresseerd reclamedrukwerk te worden aangemerkt, nu daarin sprake is van een indirecte aanprijzing van een denkbeeld (“een idee”) en tevens aanprijzing van diensten.
Samenvatting van het verweer
De uitgave van ‘Harderwijk zijn wij samen’ komt voort uit een belangrijke grondwettelijke taak, te weten dat er bestaanszekerheid moet zijn voor iedereen. Naast voldoende inkomen om in het levensonderhoud te voorzien, zijn een goede gezondheid, fijne sociale contacten en een prettige woonomgeving belangrijke aspecten van bestaanszekerheid. De overheid heeft de taak om haar burgers hierover voor te lichten en te informeren. De opzet van de uiting is bedoeld om bestaanszekerheid voor iedereen binnen de gemeente bereikbaar te maken en is informatief voor alle burgers. Om die reden wordt de uiting onder alle burgers van Harderwijk verspreid. De verspreiding van de uiting is op adressen met een Nee/Nee-sticker op de brievenbus niet in strijd met de Code VOR, nu het geen verspreiding van een huis-aan huisblad of ongeadresseerd reclamedrukwerk betreft. Inmiddels is op verzoek van klager de bezorging van de uiting stopgezet en ontvangt hij deze niet meer. Afzender vindt de klacht om bovenstaande redenen ongegrond.
Het oordeel van de voorzitter
1) De voorzitter constateert dat verweer is gevoerd door Meerinzicht, een samenwerkingsverband van de gemeenten Ermelo, Harderwijk en Zeewolde. De klacht is echter gericht tegen een publicatie van specifiek de gemeente Harderwijk (‘Harderwijk zijn wij samen’). De voorzitter beschouwt daarom de gemeente Harderwijk als afzender van de uiting en daarmee als de eigenlijke verweerder, zoals in de aanhef van deze beslissing tot uitdrukking is gebracht. Om die reden wordt ervan uitgegaan dat Meerinzicht verweer heeft gevoerd namens de gemeente Harderwijk.
2) Beoordeeld dient te worden of de publicatie ‘Harderwijk zijn wij samen’ onder de Code VOR valt. Dit is het geval als de uiting kan worden aangemerkt als ongeadresseerd reclamedrukwerk of als huis-aan-huisblad. Volgens de definities in de code VOR is reclamedrukwerk ieder drukwerk dat geheel of gedeeltelijk uit reclame bestaat, uitgezonderd huis-aan-huisbladen. Een huis-aan-huisblad is een drukwerk dat met een vaste frequentie gratis huis-aan-huis wordt verspreid in een geografisch beperkt gebied en waarvan tenminste 10% van de inhoud bestaat uit informatie over en nieuws uit het eigen verspreidingsgebied, niet zijnde reclame, en dat daarnaast reclame bevat. De voorzitter constateert dat klager stelt dat sprake is van ongeadresseerd reclamedrukwerk.
3) De voorzitter heeft kennis genomen van de publicatie en constateert dat de inhoud daarvan ertoe strekt de burgers van de gemeente Harderwijk te informeren over welzijn in het algemeen en diverse gemeentelijke projecten en voorzieningen op dat terrein meer in het bijzonder. Hierbij gaat het, kort samengevat, om de gezondheid van mantelzorgers, respectievelijk over een wijkcentrum met een opzet die is gericht op “positieve gezondheid”, de jeugdzorg, de preventie van corona en suïcide, het belang van “positieve gezondheid”, een gezamenlijk woonproject, projecten voor zieke kinderen, het “vinden van geluk” en het steunen van kinderen in arme gezinnen. Dat de toonzetting van de publicatie steeds positief is, past bij het thema daarvan zoals dat uit de voorpagina blijkt (“Gezond & Gelukkig”) en het doel dat afzender nastreeft, te weten het bevorderen van het welzijn van haar burgers (door haar omschreven als ‘bestaanszekerheid’). Volgens het Colofon is de uiting bedoeld om burgers uit te nodigen mee te doen in de samenleving, hetgeen als volgt wordt toegelicht: “Burgerschap is het besef dat de stad, wijk, buurt, het dorp, de straat, school van de kinderen, speeltuin om de hoek, het sportveld en het plein ook van jou zijn. Een prettige woonomgeving nodigt inwoners uit elkaar te ontmoeten en aangenaam met elkaar samen te leven.”
4) Dat afzender op positieve wijze het belang van welzijn en de lokale mogelijkheden die daaraan kunnen bijdragen bij haar burgers onder de aandacht brengt, geeft nog geen aanleiding de uiting als ongeadresseerd reclamedrukwerk aan te merken. Er worden geen specifieke denkbeelden, diensten of producten aangeprezen, behalve dat bij het eerste onderwerp (mantelzorgers) summier wordt gewezen op de mogelijkheid van “Cursuskorting voor mantelzorgers”. Dit laatste acht de voorzitter in het geheel van de uiting (11 pagina’s) onvoldoende om deze als ongeadresseerd reclamedrukwerk in de zin van de Code VOR aan te merken. Doel en strekking van de uiting is blijkens het voorgaande niet het verspreiden van reclame, maar het geven van voorlichting aan burgers. Dit blijkt ook uit de toelichting in het Colofon. Nu de uiting verder niet als huis-aan-huisblad kan worden beschouwd, valt deze niet onder de Code VOR. Dat klager een Nee/Nee-sticker op zijn brievenbus heeft, stond daarom in dit specifieke geval (dit oordeel geldt alleen voor de hier beoordeelde uiting) niet in de weg aan bezorging van de uiting in zijn brievenbus. Overigens heeft klager met zijn klacht toch het door hem beoogde doel bereikt. Volgens afzender wordt de uiting immers niet meer bij hem bezorgd. Nu de klacht niet kan slagen, beslist de voorzitter als volgt.
De beslissing van de voorzitter
Gelet op het bovenstaande wijst de voorzitter de klacht af.