De bestreden reclame-uiting

Het betreft de televisiereclame waarin adverteerder reclame maakt voor zijn clickcard actie. Adverteerder laat zien dat leerlingen van een basisschool op het schoolplein bezig zijn met het ruilen van clickcards. Daarin ziet men onder meer dat een jongetje door twee meisjes voor een deur wordt ingesloten, om hem een door hen begeerde card afhandig te maken. Later ziet men een leerkracht over het schoolplein hollen, achterna gezeten door de kinderen, terwijl zij een zogenaamde “Pluto-kaart” in de lucht houdt, roepend: “Ik hou hem lekker zelf”. Tot slot ziet men dat ze met een touw aan een boom is gebonden. 

De klacht

Uit deze uiting krijgt men de indruk dat adverteerder onderling geweld, om elkaar de kaarten afhandig te maken, goedkeurt of zelfs aanmoedigt. In een op kinderen gerichte reclame hoort geen geweld te worden getoond.

Het verweer

De uiting beoogt het sparen van clickcards te stimuleren. Dit wordt op humoristische wijze in beeld gebracht. Kinderen en minderjarige weten wel degelijk dat wat zij op de televisie zien fictie is. Dat dit overdreven is en niet moet worden nagevolgd. Kinderen en minderjarigen zijn ook gewend geraakt aan overdreven en soms zelfs gewelddadige beelden. Zij zullen zich daarom niet snel laten beïnvloeden door bepaalde scènes of daarvan schrikken. Adverteerder heeft met “een knipoog” de spaardrang van mensen willen aanwakkeren. Kinderen en minderjarigen begrijpen heel goed dat het niet normaal is om kaarten van iemand af te pakken c.q. te stelen.

Het is duidelijk dat de uiting niet letterlijk moet worden genomen.  

Het oordeel van de Commissie

De Commissie vat klaagsters bezwaar aldus op dat zij de uiting in strijd acht met de goede smaak en het fatsoen, als bedoeld in artikel 2 van de Nederlandse Reclame Code (NRC) nu in deze op kinderen gerichte uiting wordt getoond dat kinderen elkaar, met geweld, kaarten afhandig maken. Bij de beoordeling van de vraag of een reclame-uiting is strijd is met eerdergenoemde criteria stelt de Commissie zich terughoudend op, gezien het subjectieve karakter daarvan. Met in achtneming daarvan is de Commissie van oordeel dat de grens van het toelaatbare niet is overschreden.

De aandacht wordt gevestigd op het spaarelement dat aan de clickcard-actie is verbonden, waarna op een, voor een ieder duidelijk overdreven wijze de attractiviteit van bepaalde cards in beeld wordt gebracht. Gezien deze zo overdreven beelden kan niet worden geoordeeld dat de indruk wordt gewekt dat het zou zijn toegestaan om zich op de getoonde wijze, door middel van geweld, een ontbrekende card toe te eigenen. Ook kinderen zullen zich, naar het oordeel van de Commissie, van de ontoelaatbaarheid van het getoonde gedrag bewust zijn.

Op grond van het vorenstaande acht de Commissie de uiting niet in strijd met artikel 2 NRC.         

De beslissing

De Commissie wijst de klacht af.