De bestreden reclame-uiting

Het betreft een banner, vertoond tijdens het voetbalspel “FTS 2014” dat klagers zoon van 11 jaar speelde op de Ipad van klager. In de banner staat naast de foto van een vrouw een “wolkje” met de uitspraak: “Hi, zin in een date?!” Daarnaast staat: “lexa.nl” en “Bekijk foto’s”.

Klagers zoon van 11 klikte op deze banner, die zeer regelmatig gedurende het bewuste spel te zien was, en kwam op de site lexa.nl terecht.

Klager vindt dat reclame voor datingsites niet dient voor te komen in spelletjes die ook regelmatig door (zeer) jonge kinderen worden gespeeld. Volgens klager is er sprake van strijd met de Kinder- en Jeugdreclamecode (KJC). Dergelijke reclame sluit niet aan bij het bevattingsvermogen en de leeftijd van (jonge) kinderen. Bij kinderen kan op jonge leeftijd de indruk ontstaan dat datingsites het middel zijn om op latere leeftijd anderen te ontmoeten. Dit neigt naar indoctrinatie; kinderen worden al op jonge leeftijd bekend gemaakt met het merk lexa.nl, in de hoop daar in de toekomst geld aan te verdienen.

In de Apple App Store, waar het spel te downloaden is, is geen leeftijdsgrens vermeld voor dit spel. Spellen met advertenties voor volwassenen behoren een voorschrift betreffende een minimumleeftijd te hebben.

Het verweer

Adverteerder heeft onder meer het volgende meegedeeld.

Adverteerder zet de advertenties in apps, waaronder die in FTS 2014, niet zelf uit, maar maakt hiervoor gebruik van de diensten van haar partners. Op basis van onder meer een omschrijving van adverteerders doelgroep, brengt de partner biedingen uit op advertentieruimte bij advertentienetwerken zoals bijvoorbeeld Google Display Netwerk.

Deze advertentienetwerken verkopen advertentieruimte per categorie, dus niet per app. Makers van apps zijn aangesloten bij de advertentienetwerken en bepalen grotendeels zelf in welke categorie hun app valt en welke typen advertenties zij opnemen.

Adverteerder heeft aldus zeer beperkt invloed op de keuze van apps waarin haar advertenties getoond worden. Zij heeft kenbaar gemaakt zich uitsluitend op personen van 18 jaar en ouder te richten, maar kan vanwege het systeem van advertentieverkoop niet gericht bepaalde apps kiezen, noch uitsluiten.

Van strijd met de KJC is geen sprake. Meer in het bijzonder is voldaan aan het bepaalde in artikel 5 lid 5 KJC, waarin onder meer staat:

“(In-)Game advertising dient door optische, virtuele en/of akoestische middelen en passend bij het bevattingsvermogen van kinderen herkenbaar te zijn en zich te onderscheiden van de game”.

De onderhavige banner is duidelijk buiten het spelscherm geplaatst. Kinderen die gesponsorde spelletjes als FTS 2014 spelen, komen vanaf heel jonge leeftijd met de deze wijze van adverteren in spellen in aanraking. Aangenomen mag worden dat zij in dit geval de advertentie kunnen onderscheiden van het spel.

De uiting is evenmin in strijd met het algemene gedeelte van de Nederlandse Reclame Code. Wel is de onderhavige klacht aanleiding voor adverteerder om zich te heroriënteren op het beleid met betrekking tot in-game-advertising. Gelet op het beleid om uitsluitend te adverteren via media die voornamelijk op de doelgroep van adverteerder zijn gericht, zal worden getracht tot een betere selectie te komen voor het adverteren in apps.

Het oordeel van de Commissie

De Commissie stelt voorop dat zij tot taak heeft te beoordelen of reclame wordt gemaakt in overeenstemming met de bepalingen van de Nederlandse Reclame Code (NRC). Zij is niet bevoegd om zich uit te laten over “een voorschrift betreffende een minimumleeftijd” voor een spel dat via de Apple App Store kan worden gedownload, zoals in de klacht bedoeld.

Met betrekking tot de bestreden banner oordeelt de Commissie als volgt.

Het maken van reclame voor een datingsite gedurende een app die (mede) door (jonge) kinderen wordt gebruikt, is op zichzelf niet in strijd met de NRC. De wijze waarop in dit geval gedurende een app, namelijk het voetbalspel FTS 2014, reclame wordt gemaakt voor de datingsite lexa.nl leidt evenmin tot het oordeel dat de NRC, daaronder begrepen de KJC, is overtreden. De Commissie overweegt daartoe het volgende.

De inhoud van de banner acht de Commissie niet van dien aard dat de grens van het toelaatbare wordt overschreden, ook niet voor zover deze door (jonge) kinderen wordt gezien en kinderen aldus bekend raken met het bestaan van lexa.nl.

Voorts acht de Commissie de banner, voor zover deze geacht moet worden geheel of gedeeltelijk tot kinderen en minderjarigen/jeugdigen te zijn gericht, duidelijk herkenbaar als reclame. De bewuste app betreft een voetbalspel, terwijl de banner betrekking heeft op een datingsite. Voorts onderscheidt de banner zich in die zin van de app/het voetbalspel dat de banner buiten het spelscherm is geplaatst.

Van (In-)Game advertising als bedoeld in de KJC is overigens geen sprake. De definitie van (In-)Game advertising luidt:

“reclame maken in of door middel van een game (digitaal spel en/of wedstrijd), waarbij een reclame-uiting respectievelijk in de game verschijnt of waarbij de game zelf (of delen daarvan) de reclame-uiting vormt”.

Gelet op het bovenstaande wordt als volgt beslist.

De beslissing

De Commissie wijst de klacht af.