De bestreden reclame-uiting

Het betreft buitenreclame (abriposter) voor nummer 3-2013 van het tijdschrift Playboy. De uiting toont de cover van Playboy waarop drie in slip geklede vrouwen zijn te zien met over hun borsten een grote strik. Op de strik staat de tekst: “Vervelend hè, die strik? Pak ons uit met je Layar-app!” Hieronder is het Layar-logo aangebracht met de tekst: “Gratis extra foto’s & video’s voor op je mobiel of tablet”.

De klacht

De reclame bevindt zich in bushokjes waar kinderen elke dag langs komen en deze reclame niet kunnen ontlopen. Dit is anders dan televisie, waar dergelijke afbeeldingen pas na een bepaald tijdstip te zien zijn. Klaagster vindt dat de posters uit de bushokjes verwijderd moeten worden.

Het verweer

In deze buitenreclame wordt de mogelijkheid geboden om via de Layar-applicatie op een mobiele telefoon een filmpje af te spelen waarin de betreffende Playboy-cover ‘tot leven komt’ en de afgebeelde ‘Playmates’ worden ‘uitgepakt’ door de strik ‘los te trekken’. De

Layar-app voegt een nieuwe dimensie toe aan de poster, te vergelijken met de extra content die iedere maand op de Playboy-website wordt aangeboden.

De afbeelding van de drie vrouwen in slip met een strik over hun borsten is, zeker gelet op het huidige tijdperk, op geen enkele wijze in strijd met de goede smaak en het fatsoen en/of de goede zeden. De grenzen van het toelaatbare zijn niet overschreden. De vrouwen zijn afgebeeld in een vrij neutrale pose en de strategisch geplaatste strik fungeert met de bijbehorende tekst als teaser, maar maakt ook dat de foto binnen de grenzen blijft. Toevoeging van ‘augmented reality’ aan de buitenreclamecampagne door middel van Layar maakt dit niet anders. Het filmpje is uitsluitend via de Layar-app te bekijken op een individuele smart-phone en dus uitdrukkelijk niet in het straatbeeld.

Het oordeel van de Commissie

De Commissie vat de klacht aldus op dat klager de uiting met daarin een verwijzing naar een Layar-filmpje in strijd met de goede smaak en/of het fatsoen acht voor zover de uiting door kinderen wordt gezien. Onder kinderen verstaat de Commissie – overeenkomstig de definitie in de Kinder- en Jeugdreclamecode (KJC) –  personen van 12 jaar en jonger.

De Commissie stelt voorop dat de uiting niet kennelijk geheel of gedeeltelijk tot kinderen en/of minderjarigen/jeugdigen is gericht, zodat de Kinder- en Jeugdreclamecode niet van toepassing is. De Commissie zal de uiting toetsen aan artikel 2 van de Nederlandse Reclame Code (NRC). Bij de beantwoording van de vraag of een reclame-uiting in strijd is met de goede smaak en/of het fatsoen als in dit artikel bedoeld, stelt de Commissie zich terughoudend op, gezien het subjectieve karakter van deze criteria.

Met inachtneming van deze terughoudendheid is de Commissie ten aanzien van de afbeelding op de poster van oordeel dat de grenzen van het toelaatbare niet zijn overschreden. De mate van en de wijze waarop op de poster bloot wordt getoond overschrijden niet de grens van hetgeen volgens huidige maatschappelijke opvattingen aanvaardbaar kan worden geacht. Dit geldt ook nu sprake is van buitenreclame waarmee eenieder, dus ook kinderen, ongevraagd kan worden geconfronteerd.

Voor zover de klacht is gericht tegen de – ook voor kinderen zichtbare – oproep op de poster om de afgebeelde vrouwen met de Layar-app ‘uit te pakken’, overweegt de Commissie het volgende. Een adverteerder moet in het algemeen verantwoordelijk worden gehouden voor de (inhoud van de) informatie die via het in een uiting geplaatste Layar-logo bereikbaar is. In het onderhavige geval is daarbij van belang dat adverteerder ervoor gekozen heeft de informatie in de vorm van een filmpje toegankelijk te maken in een reclame-uiting die zich in de openbare ruimte bevindt. Dit legt een extra verantwoordelijkheid op adverteerder, nu het filmpje 24 uur per dag direct en op straat toegankelijk is voor iedereen die beschikt over een smartphone waarop de Layar-app is gedownload. Nu echter, naar het oordeel van de Commissie, op dit moment het bezit van een smartphone met daarop de Layar-app onder kinderen tot en met 12 jaar (nog) niet algemeen gebruikelijk is, hoeft van adverteerder niet te worden verwacht dat hij bij het opnemen van de verwijzing naar het Layar-filmpje rekening houdt  met de mogelijkheid dat kinderen het filmpje gaan bekijken. De verwijzing in de poster naar het Layar-filmpje betekent daarom niet dat de poster daardoor in strijd met de goede smaak en het fatsoen moet worden geacht.

Gelet op het voorgaande wordt als volgt beslist.

De beslissing

De Commissie wijst de klacht af.