De bestreden reclame-uiting
Het betreft een afbeelding van een tuinbank op de website van Koopjedeal. Het product is omschreven als “robuuste stalen tuinbank”. Bij de specificaties van het materiaal staat “Staal”. In de omschrijving van het product wordt meerdere keren het woord “robuust” gebruikt.
Samenvatting van de klacht
Klager stelt dat de bestreden uiting op de website van adverteerder misleidend is.
De tuinbank wordt aangeprezen als robuust en van staal. De handleiding die bij het product zat, staat echter vol waarschuwingen waaruit blijkt dat de tuinbank niet robuust of van staal is, zo staat er dat er niet op geklommen of op gesprongen moet worden en wordt aangeraden de tuinbank op te bergen of af te dekken bij extreem weer. De handleiding staat niet op de website van adverteerder.
De tuinbank bestaat voor een deel uit kunststof, de rugleuning is van kunststof.
Dit blijkt uit andere websites waar precies dezelfde bank wordt aangeboden. Een bank die deels uit kunststof bestaat is anders dan een bank die volledig van staal is en daar houd je als consument bij de prijsvergelijking rekening mee.
Samenvatting van het verweer
Adverteerder heeft informatie opgevraagd bij de leverancier en de leverancier heeft bevestigd dat de tuinbank volledig is gemaakt van staal. De handleiding staat niet op de website. Zoals gebruikelijk bij vele websites, wordt de handleiding met de bestelling meegestuurd.
Desgevraagd heeft adverteerder een printscreen gestuurd van de informatie van de leverancier. Hierin staat onder meer:
“Robuuste stalen tuinbank – 909 Outdoor”
“(…) in robuust stalen materiaal”
“Doordat hij volledig van staal is gemaakt (…), is de bank naast een stijlvolle aanvulling, ook een praktische toevoeging aan jouw tuinmeubilair. Je kunt hem namelijk in weer en wind laten staan, door zijn materiaal is hij opgewassen tegen vies herfst- en winterweer”
“Gemaakt van staal”.
Adverteerder heeft de handleiding van het product 909 Outdoor met modelnummer C072 bijgevoegd.
Repliek
De website van adverteerder staat vol met misleidende reclame. De hier genoemde tuinbank is daar slechts een voorbeeld van. Uit het door klager gedane vergelijkingsonderzoek is gebleken dat de van/voor-prijzen van adverteerder misleidend zijn. Andere aanbieders hanteren namelijk lagere prijzen. Doordat niet alleen de prijzen onjuist zijn bij adverteerder, maar ook de vermelding van de gebruikte materialen, is er sprake van dubbele misleiding. Juist omdat een consument bij een webshop een product niet vooraf kan zien, is het materiaal lastig zelf vooraf vast te stellen. Als je als consument eenmaal iets hebt besteld, dan moet moeite worden gedaan om het terug te sturen en daaraan zijn ook kosten verbonden.
Klager heeft gebeld met een andere adverteerder die de tuinbank ook aanbiedt. Niet alleen biedt deze adverteerder de tuinbank aan voor € 20 minder, ook staat op haar website dat de rugleuning van de tuinbank van plastic is. De productlink naar de website van de andere adverteerder met de betreffende tuinbank heeft klager meegestuurd. Het EAN-nummer 8720195383406 heeft klager met de andere adverteerder gecontroleerd en het gaat om dezelfde tuinbank als klager bij adverteerder had besteld. Hieruit volgt dat de tuinbank in de bestreden uiting niet volledig van staal is, terwijl dit wel zo staat aangegeven. Dat de tuinbank niet volledig van staal is volgt ook uit de handleiding. Er staan te veel waarschuwingen in over gebruik en zorg voor het materiaal, wat niet nodig zou zijn als de tuinbank volledig van staal zou zijn. Er staat ook een review op de website van adverteerder van een klant die aangeeft dat de tuinbank snel roest. Dit kan alleen als de tuinbank niet volledig van staal is.
Het oordeel van de voorzitter
1) De voorzitter vat de klacht zo op dat enerzijds de omschrijving van het materiaal van de tuinbank in de bestreden uiting niet juist is en anderzijds de door adverteerder gehanteerde van/voor-prijs niet klopt. Eerst wordt ingegaan op het materiaal van de tuinbank. De voorzitter leest in de klacht dat klager het product heeft gekocht en thuisbezorgd heeft gekregen. De voorzitter gaat daarom ervan uit dat klager het product heeft ontvangen in de staat zoals hij beschrijft, dat wil zeggen met een plastic rugleuning. Klager heeft daarnaast voldoende onderbouwd door het vergelijken van de EAN-nummers dat dit standaard is bij het product dat hij heeft besteld. Dit impliceert dat de productbeschrijving in de uiting onjuist is, nu enkel het materiaal staal wordt genoemd en het woord “robuust” de aanwezigheid van dit materiaal ook nog bevestigd. Adverteerder had hier moeten vermelden dat niet de gehele bank uit staal bestaat, maar de rugleuning van plastic is. Nu zij dit heeft nagelaten, is sprake van een omissie als bedoeld in artikel 8.3 aanhef en onder c. van de Nederlandse Reclame Code (NRC). Voorts is de voorzitter van oordeel dat de gemiddelde consument hierdoor ertoe gebracht zou kunnen worden een besluit over een transactie te nemen, dat hij anders niet zou hebben genomen. Om die reden is de uiting misleidend en daardoor oneerlijk in de zin van artikel 7 NRC.
2) Ten aanzien van de klacht over de van/voor-prijs op de website van adverteerder geldt het volgende. Op de website van adverteerder werd de tuinbank op het moment dat klager deze bestelde als volgt aangeboden “€ 89,99 € 69,99”. Klager heeft gesteld dat andere websites dezelfde tuinbank voor een andere/ lagere van/voor-prijs aanbieden en heeft de volgende twee voorbeelden overgelegd: één adverteerder heeft de tuinbank geprijsd als “van € 129,95 voor € 49,95*” met daarbij “*bespaar 61%” en een andere aanbieder heeft de volgende prijs genoemd “€ 159,95 € 72,95”.
In dit verband stelt de voorzitter voorop dat aanbieders vrij zijn te kiezen met welk bedrag zij een vanaf-prijs willen verlagen. De vanaf-prijs moet echter wel juist worden vermeld. Met het noemen van de (hogere) vanaf-prijzen van andere adverteerders is niet aangetoond dat adverteerder een onjuiste vanaf-prijs heeft vermeld. Dit onderdeel van de klacht wordt afgewezen.
De beslissing van de voorzitter
Op grond van hetgeen onder 1) is vermeld, acht de voorzitter de reclame-uiting in strijd met het bepaalde in artikel 7 NRC. De voorzitter beveelt adverteerder in zoverre aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.
Voor het overige wordt de klacht afgewezen.