De bestreden reclame-uiting

Het betreft de website www.wish.com waarop ten tijde van het indienen van de klacht stond: “Customer Appreciation Sale Up to 50% off with code customers”,  voor zover daarbij geen mededeling zou staan over het feit dat korting maximaal £39,- bedraagt.

Samenvatting van de klacht (vertaald)

Op de website staat dat men tot 50% korting krijgt door het gebruik van de promotiecode. Als men bij het bestellen de promotiecode invult, blijkt de korting echter maximaal £39,- te bedragen (“Max discount of £39”). Deze voorwaarde staat nergens in de uiting.

Samenvatting van het verweer (vertaald)

Adverteerder gaat ervan uit dat de klacht is gebaseerd op artikel 8.2 onder d van de Nederlandse Reclame Code (NRC). Volgens adverteerder is door de slechte kwaliteit van de door klager overgelegde fotokopie van de uiting niet met zekerheid op te maken of daarin naar voorwaarden of beperkingen, zoals de maximum korting van £39,-, wordt verwezen. Adverteerder geeft in uitingen altijd informatie over het maximale kortingsbedrag, zoals blijkt uit een door haar overgelegde uiting. Zij doet dat in een afwijkende kleur. Adverteerder gaat ervan uit dat ook bij klager het maximumbedrag op deze wijze zichtbaar was. Als dat niet zo was, dan was dit het gevolg van een eenmalige technische fout en betreft het geen opzettelijke omissie. Ook dan is de uiting niet misleidend. Het gaat om een korting tot 50% (“up to 50%”). Dit betekent dat de korting ook lager kan zijn. Klager heeft in dit geval een effectieve korting van 15,6% gehad. Dit is een redelijk prijsvoordeel. Als klager een goedkoper product had gekozen, zou hij recht hebben gehad op een hoger kortingspercentage, omdat dan het bedrag van de maximale nominale korting niet zou zijn overschreden. Het actuele kortingsbedrag kan niet worden getoond voordat de consument zijn product in de winkelwagen plaatst. Dit is het moment waarop de kortingscode dient te worden “unlocked” en de korting van toepassing wordt waarbij rekening wordt gehouden met het maximale kortingsbedrag.

Het oordeel van de voorzitter

1)  In het dossier bevindt zich een duidelijke kleuren fotokopie van de bestreden uiting. De voorzitter acht deze geschikt om te beoordelen. Uit de fotokopie blijkt dat in de uiting niet het maximumbedrag aan korting wordt genoemd dat bij de desbetreffende kortingsactie gold.

2)  Uit hetgeen adverteerder heeft aangevoerd blijkt dat dit laatste afwijkt van haar gebruikelijke wijze van adverteren. Adverteerder stelt dat zij in vergelijkbare uitingen altijd wel het maximum bedrag aan korting noemt, en dat in dit geval blijkbaar sprake is van een onbedoelde, eenmalige afwijking. De voorzitter acht dit laatste voldoende aannemelijk op grond van hetgeen adverteerder in dit verband, onder overlegging van een productie, gemotiveerd heeft gesteld. Dat neemt niet weg dat klager, nadat hij bij de bestelling de kortingscode had ingevuld, onverwachts werd geconfronteerd met het feit dat een maximaal kortingsbedrag bleek te gelden. Ook als de fout slechts betrekking heeft op een enkele consument zonder gevaar voor herhaling, kan sprake zijn van misleiding (vgl. HvJ 16 april 2015, zaak C-388/13, ECLI:EU:C:2015:225, UPC).

3)  Adverteerder stelt dat het ontbreken van het maximale kortingsbedrag in de uiting niet ertoe leidt dat de bestreden reclame-uiting misleidend is. Zij wijst er in dit verband op dat de kortingen blijkens de uiting variëren. Er wordt immers in de te beoordelen uiting gezegd dat men een korting “up to 50%” ontvangt. De korting kan dus lager zijn dan 50%. In de situatie van klager, waarin het maximale nominale kortingsbedrag was bereikt, bedraagt de korting in feite 15,6%. Op zichzelf genomen voldoet adverteerder daarmee aan de toezegging dat zij de consument “up to 50%” korting geeft. Indien adverteerder na het invullen van de kortingscode door klager uitsluitend een kortingspercentage van 15,5% zou hebben genoemd, zou klager vermoedelijk geen klacht hebben ingediend. Tot aan het moment van bestellen was hem immers uitsluitend meegedeeld dat hij “up to 50%” korting zou krijgen bij het invullen de genoemde kortingscode. Een korting van 15,5% kan als een substantiële korting worden gezien. De voorzitter begrijpt evenwel dat klager in verwarring is geraakt doordat hij na het invullen van de kortingscode niet een kortingspercentage zag, maar uitsluitend het bereikte maximumbedrag aan korting.

4)  Anders dan adverteerder stelt, dient de informatie over het maximale bedrag aan korting van wezenlijk belang voor de gemiddelde consument te worden geacht in het kader van het besluit tot een transactie. Bij het bestellen van meerdere duurdere artikelen kan deze beperkende voorwaarde ertoe leiden dat over sommige artikelen geen korting wordt gegeven, te weten in de situatie dat door een of meer artikelen al het bereikte maximumbedrag aan korting wordt bereikt. Hieruit volgt dat het maximumbedrag essentiële informatie is waarover de gemiddelde consument tijdig dient te worden geïnformeerd om een geïnformeerd besluit over een transactie te kunnen nemen. In feite bestrijdt adverteerder dit ook niet gelet op haar mededeling dat het ontbreken van het maximumbedrag het gevolg is van een eenmalige technische fout, en dat zij doorgaans deze informatie duidelijk, in een afwijkende kleur, vermeldt en ook zal blijven vermelden.

5)  Nu de informatie over het maximale kortingsbedrag in dit geval te laat werd verstrekt, immers pas op het moment dat de consument al een besluit over een transactie had genomen,  is sprake van een omissie als bedoeld in artikel 8.3 aanhef en onder c NRC. Om die reden is de uiting misleidend en daardoor oneerlijk in de zin van artikel 7 NRC. Nu adverteerder blijkens het bovenstaande voldoende aannemelijk heeft gemaakt dat sprake is van een onbedoelde en eenmalige fout, zal de voorzitter gebruik maken van zijn bevoegdheid als bedoeld in artikel 12 lid 5 van het Reglement van de Reclame Code Commissie en het College van Beroep, zodat een aanbeveling achterwege blijft en volstaan wordt met te oordelen als volgt.

De beslissing van de voorzitter

Op grond van het voorgaande acht de voorzitter de reclame-uiting in strijd met het bepaalde in artikel 7 NRC.