De bestreden reclame-uitingen

Het betreft de website svenlars.nl en een e-mail van Svenlars voor zover wordt gezegd: “Ontvang 10% korting op je eerste order” of vergelijkbare mededelingen. 

Samenvatting van de klacht (inclusief de repliek)

Nergens wordt een voorbehoud gemaakt met betrekking tot de 10% korting waarmee op meerdere plekken wordt geadverteerd. Pas bij het bestellen bleek aan klaagster dat de korting niet geldt voor afgeprijsde producten. Door de herhaalde mededeling dat de korting op de eerste aankoop geldt, verwacht men dit niet. De uitzondering is verstopt in de subcategorie “Kan ik meerdere kortingscodes gebruiken?” van het onderdeel “Betalingen” van de “Veelgestelde vragen”. Deze essentiële informatie is aldus op dubbelzinnige wijze verstrekt. Hierdoor is de uiting misleidend. Adverteerder maakt zich volgens klaagster schuldig aan leugens en wanpraktijken die zij in de repliek omschrijft.

Samenvatting van de reactie van adverteerder

Adverteerder is een beginnende webshop. Zij erkent dat alles niet 100% goed gaat en zal dit verbeteren. Het contact met klaagster verliep onprettig zoals blijkt uit de overgelegde correspondentie.

Het oordeel van de voorzitter

1)  Adverteerder heeft toegegeven dat zij niet “100% goed” adverteert. De voorzitter vat dit aldus op dat adverteerder erkent dat het feit dat de korting niet geldt voor afgeprijsde artikelen, niet duidelijk is vermeld, waardoor de gemiddelde consument onvoldoende is geïnformeerd over deze uitzondering. Dat deze informatie wel bij de “Veelegstelde vragen” staat, is ontoereikend. Het is niet toegestaan essentiële informatie uitsluitend op deze wijze te vermelden. Dergelijke, belangrijk te achten informatie hoort thuis bij de mededeling over de korting. Nu hieraan niet is voldaan, is sprake van het op onduidelijke wijze verschaffen van essentiële informatie als bedoeld in artikel 8.3 aanhef en onder c van de Nederlandse Reclame Code (NRC). Voorts is de voorzitter van oordeel dat de gemiddelde consument hierdoor ertoe gebracht kan worden een besluit over een transactie te nemen, dat hij anders niet zou hebben genomen. Om die reden zijn de uitingen misleidend en daardoor oneerlijk in de zin van artikel 7 NRC. Adverteerder stelt overigens dat zij de uitingen zal ‘verbeteren’, maar de voorzitter heeft niet kunnen constateren dat dit inmiddels is gebeurd.

2)  In reactie op het verweer heeft klaagster, zakelijk weergegeven, gesteld dat adverteerder zich schuldig maakt aan leugens en wanpraktijken. Voor zover klaagster daarbij gedragingen van adverteerder opsomt die volgens haar in strijd zijn met de Wet oneerlijke handelspraktijken, gaat de voorzitter ervan uit dat deze opsomming dient ter verklaring van haar negatieve mening over adverteerder, maar dat deze opsomming niet is bedoeld als een uitbreiding van de klacht. De voorzitter laat de hier bedoelde opmerkingen van klaagster verder in het midden, nu deze niet van belang zijn voor de uitkomst van deze procedure. De voorzitter beslist daarom als volgt.

De beslissing van de voorzitter

Op grond van het voorgaande zijn de bestreden reclame-uitingen in strijd met artikel 7 NRC.

De voorzitter beveelt adverteerder aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.