De bestreden reclame-uiting

Het betreft een advertentie in de Volkskrant van 29 september 2009, met de koptekst:

“Lipton. Niet voor niets de meest gedronken thee ter wereld.

Hieronder staat een afbeelding van een pakje Engelse thee van Lipton. Hiernaast staat onder meer de tekst: “Uit onafhankelijke BLINDE TESTS blijkt: Lekkerdere English Tea bestaat niet!!”

De klacht

De klacht luidt, samengevat, als volgt.

De mededeling dat uit onafhankelijke tests blijkt dat een lekkerdere English Tea niet bestaat, acht klager misleidend en in strijd met de waarheid. De bewuste thee is een goedkope thee soort. Het genoemde onderzoek wordt niet gespecificeerd. Adverteerder verzwijgt wezenlijke informatie voor de consument. Mede gelet op het feit dat de thee in speciale ‘piramidezakjes’ zit zal de consument denken dat het om echte kwaliteitsthee gaat. Ook wordt niet in de uiting vermeld met welk type thee de Lipton thee is vergeleken. Ook een verwijzing naar de website ontbreekt, waar overigens ook niets over het onderzoek staat.

Gelet op het voorgaande acht klager de reclame-uiting in strijd met de artikelen 8 en 10 van de Nederlandse Reclame Code (NRC).

Het verweer

Adverteerder stelt zich –samengevat- op het volgende standpunt.

De reclame-uiting is onderdeel van een nagenoeg beëindigde campagne. Adverteerder is van mening dat geen belang meer bestaat bij een inhoudelijke beoordeling van de klacht door de Commissie.Voorts acht adverteerder de uiting niet in strijd met de NRC. De gemiddelde consument is ervan op de hoogte wat wordt bedoeld met onafhankelijke blinde tests. De bewuste thee is vergeleken met de Engelse thee van Pickwick, Albert Heijn en C1000. Samen met Lipton hebben deze thee-soorten een marktaandeel van 79,5% van alle Engelse thee-soorten die in de Nederlandse supermarkten worden verkocht. Een toelichting in de uiting op dit punt was wellicht nog duidelijker geweest. Echter is naar het oordeel van adverteerder geen sprake van een onduidelijke of misleidende claim.

De repliek en dupliek

Klager en adverteerder blijven bij hun standpunt en lichten dit nader toe.

De mondelinge behandeling

Klager en adverteerder lichten hun standpunt nader toe.

Het oordeel van de Commissie 

In de eerste plaats overweegt de Commissie dat, op grond van het Reglement van de Reclame Code Commissie en het College van Beroep, een ieder die van oordeel is dat een reclame in strijd is met de NRC een klacht over deze reclame in kan dienen. Het Reglement bevat niet de eis dat op het moment van klagen de betreffende reclame-uiting nog altijd wordt openbaar gemaakt. Het feit dat de bewuste campagne (nagenoeg) zou zijn beëindigd staat derhalve aan een beoordeling van de reclame-uiting niet in de weg.

Klagers bezwaar betreft de mededeling dat uit onafhankelijke blinde tests blijkt dat een lekkerdere English Tea niet bestaat. Het feit dat wordt verwezen naar onafhankelijke blinde tests, impliceert dat in dit geval geen sprake is van in reclame gebruikelijke overdrijving, maar dat er een objectieve beoordeling heeft plaatsgevonden waaruit blijkt dat er geen lekkerder English Tea bestaat. Adverteerder heeft hieromtrent medegedeeld dat naar de Engelse theeën een onderzoek heeft plaatsgevonden dat is uitgevoerd door een onafhankelijke testbureau. Hierbij zijn, aldus adverteerder, drie verschillende thee-merken en de thee van adverteerder getest op smaak. Adverteerder heeft toegelicht dat de geteste thee-merken gezamenlijk een marktaandeel van 79,5% van alle Engelse theesoorten in de Nederlandse supermarkten hebben. Uit het voorgaande blijkt dat niet, zoals in de uiting wordt gesuggereerd, een onderzoek is uitgevoerd naar alle Engelse thee-soorten die er bestaan. De overige Engelse thee-soorten die in de supermarkten zijn verkocht (20,5%) en de thee-soorten die niet in de supermarkten zijn verkocht, zijn bijvoorbeeld buiten beschouwing gelaten. Naar het oordeel van de Commissie had deze informatie in de uiting dienen te worden vermeld, zodat de gemiddelde consument de gewraakte mededeling op haar waarde had kunnen schatten. Nu deze informatie ontbreekt is sprake van een omissie als bedoeld in artikel 8.3 onder c van de Nederlandse Reclame Code (NRC). Voorts is de Commissie van oordeel dat hierdoor de gemiddelde consument ertoe gebracht kan worden om een besluit te nemen over een transactie, dat hij anders niet had genomen. Op grond van het voorgaande is de uiting misleidend en daardoor oneerlijk in de zin van artikel 7 NRC.

Het gebruik van de term ‘onafhankelijke blinde tests’ is op zichzelf niet ontoelaatbaar. De Commissie acht het niet aannemelijk dat in dit geval over deze term bij de gemiddelde consument verwarring zal ontstaan. Van strijd met artikel 10 NRC is derhalve geen sprake.

De beslissing

Gelet op het voorgaande is de Commissie van oordeel dat de reclame-uiting in strijd is met artikel 7 NRC. Zij beveelt adverteerder aan om niet meer op dergelijke wijze reclame te maken. Voor het overige wijst de Commissie de klacht af.