De bestreden reclame-uiting

Het betreft de website www.groendak.info/groendak-voordelen/warmte-en-geluidsisolatie voor zover daarop in het kader van “Warmte-isolatie: energiebesparing” onder meer de volgende mededelingen worden gedaan:

1. Met een groendak blijft de temperatuur geborgd op circa 37°C door de beplanting die evaporeert of “zweet”.
2. Een groendak levert een reductie van 23% minder energieverbruik voor verwarming en 75% minder verbruik voor airconditioning op.
3. Volgens onderzoek kunnen huishoudens 23% van hun stookkosten besparen door het aanleggen van een groendak.
4. Indien de substraatlaag van het dak dikker wordt zal de geluidsisolatie toenemen en kan oplopen tot 52 dB. Hiervoor dient de substraatlaag wel 20 centimeter dik te zijn.

De klacht

Klager heeft naar aanleiding van voormelde mededelingen in de bestreden reclame-uiting bij adverteerder navraag gedaan. Adverteerder heeft haar beweringen niet kunnen of willen onderbouwen met onderzoek waarnaar door adverteerder verwezen wordt.

Het verweer

Dit wordt als volgt samengevat. Adverteerder is verbaasd dat klager in contacten met haar de juistheid van de mededelingen op de website betwist met een eigen artikel. Adverteerder vindt het door klager genoemde artikel onjuist en vindt dat zij om die reden geen uitgebreid antwoord hoeft te geven. Adverteerder tracht altijd op een juiste en transparante wijze informatie te geven aan geïnteresseerden. De bestreden webpagina is een sterk verkorte samenvatting van diverse onderzoeken die naar groene daken zijn gedaan. Veel onderzoeken zijn nog niet wetenschappelijk vastgesteld waardoor er nog geen Nen-norm in Nederland is. Adverteerder stelt dat klager niet ontvankelijk dient te worden verklaard in zijn klacht.

De verdere reacties

Adverteerder stelt dat zij klager heeft gewezen op een onderzoek over onder meer planten op daken van de Humboldt Universiteit in Berlijn. Dit onderzoek behandelt slechts één punt van de lijst van klager. Adverteerder wenst verder geen tijd te besteden aan het aantonen van de claims omdat zij dit ondoenlijk acht. Klager heeft daarop meegedeeld dat adverteerder de claims dient te bewijzen omdat anders sprake is van misleiding.

Het oordeel van de voorzitter

1)  Adverteerder maakt in de bestreden uiting een aantal claims waarin zij specifieke resultaten voor haar product ‘Groendak’ noemt. Klager heeft deze claims voldoende weersproken mede gelet op het feit dat hij voorafgaand aan het indienen van de klacht bij adverteerder gemotiveerd navraag heeft gedaan naar de onderbouwing van deze claims.

2)  Adverteerder claimt dat dankzij haar product de temperatuur geborgd blijft op circa 37°C, respectievelijk dat door dit product 23% minder energie voor verwarming en 75% minder energie voor airconditioning wordt verbruikt, alsmede een besparing van 23% op stookkosten wordt bereikt en een geluidsisolatie die kan oplopen tot 52 dB. Nu deze claims zien op milieuvoordelen, zal de voorzitter toetsen aan de Milieu Reclame Code (MRC). Ingevolge artikel 3 MRC dienen milieuclaims aantoonbaar juist te zijn en worden naarmate de claims absoluter zijn geformuleerd, zwaardere eisen gesteld aan het bewijsmateriaal. Op grond hiervan, ligt het op de weg van adverteerder om de – absoluut verwoorde – claims in de vereiste mate te onderbouwen.

3)  Adverteerder heeft meegedeeld dat de claims een sterk verkorte samenvatting zijn van diverse onderzoeken die naar groene daken zouden zijn gedaan. Zij heeft deze onderzoeken niet genoemd, met uitzondering van een onderzoek op de Humboldt Universiteit in Berlijn. Adverteerder heeft dit onderzoek niet overgelegd en geen vindplaats genoemd, zodat ook in zoverre haar stellingen onvoldoende onderbouwd zijn. Overigens merkt de voorzitter op dat uit de stellingen van adverteerder volgt dat zij resultaten noemt van algemene onderzoeken die niet specifiek op haar product betrekking hebben en die bovendien voor een deel “niet wetenschappelijk vastgesteld” zijn. Desalniettemin presenteert adverteerder in de bestreden reclame-uiting zonder voorbehoud specifieke resultaten alsof die voor haar product zouden vaststaan. Adverteerder heeft om haar moverende redenen verder afgezien van het onderbouwen van de claims. Blijkbaar acht adverteerder het gerechtvaardigd om milieuclaims te baseren op niet nader genoemde en niet overgelegde stukken waarvan zij zelf stelt dat deze deels wetenschappelijk geen of onvoldoende waarde hebben en meent zij vervolgens te kunnen volstaan met te stellen dat het “ondoenlijk” is de stukken te specificeren indien de claims worden betwist. Zij handelt hierdoor in strijd met het uitgangspunt dat een adverteerder mi-lieuclaims met passende bewijzen dient te kunnen staven indien deze claims gemotiveerd worden aangevochten. Daarbij geldt dat milieuclaims gebaseerd dienen te zijn op degelijke, onafhankelijke, verifieerbare en algemeen erkende bewijzen. Om ervoor te zorgen dat de milieuclaims worden gestaafd, dienen adverteerders vanaf het moment dat de beweringen worden gebruikt over de bewijzen te beschikken die nodig zijn om hun beweringen te ondersteunen, of ervoor te zorgen dat deze op verzoek kunnen worden verkregen en kunnen worden overlegd indien de milieuclaims worden betwist. Nu adverteerder aan dit alles geen gevolg heeft gegeven, heeft zij gehandeld in strijd met artikel 3 MRC en wordt beslist als volgt.

De beslissing van de voorzitter

Op grond van het voorgaande acht de voorzitter de bestreden uiting in strijd met artikel 3 MRC. Hij beveelt adverteerder aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.