De bestreden reclame-uiting

Het betreft de aan klager geadresseerde reclame-uiting, waarvan de eerste alinea luidt:

“Een paar weken geleden hebben wij van het RDW bericht gekregen dat u niet meer in het bezit bent van uw Passat Variant met kenteken 19-HHV-2. En al vinden wij het jammer dat uw keuze niet opnieuw op Volkswagen is gevallen, natuurlijk wensen wij u de komende jaren vele veilige kilometers toe”.

De klacht

Het kenteken is klager onbekend. Bovendien is klager al jaren geen klant meer van Volkswagen.

Klagers bezwaar tegen deze uiting luidt om die reden dat de RDW aan bedrijven kennelijk (foutieve) persoonlijke informatie verstrekt, die door deze bedrijven voor commerciële doeleinden wordt gebruikt. Dit getuigt van onzorgvuldigheid.

Het verweer

Adverteerder krijgt van de RDW alleen voertuiginformatie aangeleverd en niet de daaraan gekoppelde klantgegevens. Bij ontvangst van voertuiggegevens kijkt adverteerder in zijn eigen database of deze gegevens gekoppeld zijn aan een klant van adverteerder.

In het onderhavige geval is klagers naam door adverteerder dan wel door adverteerders dealer/contractpartner ten onrechte gekoppeld aan het bewuste kenteken, waardoor klager abusievelijk de gewraakte reclame-uiting heeft ontvangen.   

Inmiddels is deze koppeling ongedaan gemaakt.

Het oordeel van de voorzitter

Ten aanzien van het feit dat adverteerder beschikt over van de RDW afkomstige voertuiginformatie overweegt de voorzitter als volgt.

In de Nota van Toelichting bij het “Besluit van 28 mei 2008, houdende wijziging van het Kentekenreglement in verband met de herziening van de gegevensverstrekking uit het kentekenregister” (Staatsblad 10 juni 2008) is -kort gezegd- bepaald dat de bedrijven waaraan vóór 1 maart 2007 door de RDW gegevens verstrekt mochten worden, ná die datum van deze gegevens gebruik mogen blijven maken voor alle doeleinden waarvoor gebruik was toegestaan op het moment van de verstrekking van deze gegevens.

Ten aanzien van klagers bezwaar dat het in de uiting genoemde kenteken nooit aan klager heeft toebehoord, overweegt de voorzitter dat -naar adverteerder stelt- deze onjuiste vermelding het gevolg is van een fout. Nu niet is gebleken van een structurele onjuiste handelwijze, doch de onjuiste vermelding dient te worden aangemerkt als een incident, wijst de voorzitter de klacht af. 

De beslissing van de voorzitter

Op grond van het hierboven overwogene wijst de voorzitter de klacht af.