De bestreden reclame-uiting
Het betreft de vermelding van de Algemene Voorwaarden van de Thuiswinkel Organisatie op www.no-bullshit.nl, meer in het bijzonder:
a.
de volzinnen waarin “Thuiswinkel” wordt genoemd; klager heeft in dit verband gewezen op de artikelen 1 en 20 van de Algemene Voorwaarden;
b.
de mededelingen over de klachtenregeling die adverteerder hanteert, volgens artikel 16 van de Algemene Voorwaarden;
c.
de mededelingen over de geschillenregeling die adverteerder hanteert, volgens artikel 17 van de Algemene Voorwaarden;
d.
de mededelingen over de branchegarantie van adverteerder, volgens artikel 18 van de Algemene Voorwaarden.
De klacht
De klacht wordt als volgt samengevat.
De webshop No-bullshit.nl maakt gebruik van de Algemene Voorwaarden van de Nederlandse Thuiswinkel Organisatie (hierna ook: Thuiswinkel.org), terwijl zij geen lid is van Thuiswinkel.org. Hierdoor doet No-bullshit.nl zich ten onrechte voor als lid van Thuiswinkel.org. De uiting bevat onjuiste informatie en is misleidend, waardoor deze in strijd is met de artikelen 2, 7, 8.2 sub f, 8.4 sub d en 8.5 van de Nederlandse Reclame Code (NRC).
Klager wijst ten slotte op de uitspraak van de voorzitter van de Reclame Code Commissie in dossier 2018/00099 naar aanleiding van een soortgelijke klacht. De voorzitter oordeelde dat de betreffende reclame in strijd was met artikel 7 NRC, omdat de betreffende adverteerder de Algemene Voorwaarden Thuiswinkel op haar websites vermeldde.
Het oordeel van de Commissie
De Commissie stelt voorop dat adverteerder niet heeft weersproken dat hij geen lid is van de Nederlandse Thuiswinkel Organisatie (hierna: Thuiswinkel.org). De Commissie gaat er daarom van uit dat van zodanig lidmaatschap geen sprake is.
Blijkens artikel 3, bulletpoint 1 van de bij de klacht overgelegde Algemene Voorwaarden van Thuiswinkel.org zijn deze voorwaarden van toepassing op “elk aanbod van de ondernemer en op elke tot stand gekomen overeenkomst op afstand tussen ondernemer en consument”.
Blijkens artikel 1 onder 9 wordt onder “Ondernemer” verstaan: “de natuurlijke of rechtspersoon die lid is van Thuiswinkel.org en producten, (toegang tot) digitale inhoud en/of diensten op afstand aan consumenten aanbiedt”.
Gelet op bovengenoemde bepalingen en ervan uitgaande dat adverteerder geen lid is van Thuiswinkel.org, kan adverteerder niet worden aangemerkt als “Ondernemer” in de zin van de Algemene Voorwaarden van Thuiswinkel.org en kunnen deze voorwaarden niet van toepassing worden geacht op het aanbod van adverteerder en de tussen adverteerder en de consument tot stand gekomen overeenkomsten. Nu adverteerder deze voorwaarden desondanks op zijn website heeft opgenomen, wordt onjuiste informatie verstrekt ten aanzien van de kenmerken van adverteerder als bedoeld in artikel 8.2 aanhef en onder f NRC. Meer in het bijzonder wordt ten onrechte gesuggereerd dat adverteerder deze voorwaarden hanteert. Hierdoor zal de consument er bijvoorbeeld ten onrechte vanuit gaan dat hij zonder meer gebruik kan maken van de in de artikelen 16 en 17 opgenomen klachtenregeling en de geschillenregeling bij de Geschillencommissie Thuiswinkel, en dat hij een beroep kan doen op de “branchegarantie” als bedoeld in artikel 18 van de Algemene Voorwaarden. Nu de gemiddelde consument er aldus bovendien toe kan worden gebracht een besluit over een transactie te nemen dat hij anders niet had genomen, is de uiting misleidend en daardoor oneerlijk in de zin van artikel 7 NRC.
Aangezien de Commissie de uiting reeds om bovenstaande redenen in strijd acht met de NRC, komt zij niet toe aan toetsing van de uiting aan de overige door klager genoemde bepalingen van de NRC.
Gelet op het bovenstaande wordt als volgt beslist.
De beslissing
De Commissie acht de reclame-uiting in strijd met artikel 7 NRC. Zij beveelt adverteerder aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.