De bestreden reclame-uiting

Het betreft een uiting in de Goudse Post van 27 juli 2016. Daarin staat onder de aanhef: “Vermoeide en verkrampte spieren?” de afbeelding van een verpakking “LUCOVITAAL Magnesium 400 Forte” en een tekst waarin onder meer staat:

“Magnesium wordt het wondermiddel of de vonk van het leven genoemd” en

“Magnesium ontspant spieren en zenuwen op een natuurlijke wijze” en

“Magnesium werkt bij kuitkrampen, alle soorten spierpijn, onrustige benen (waardoor je moeilijk inslaapt) en zelfs bij hoofdpijn vanuit de stijve schouders en nek. Ook ideaal voor na het sporten, het ontspant direct de spieren, waardoor de spierpijn verdwijnt” en onder het kopje “Instant oplosdrank”:

“Lucovitaal Magnesium granulaat bevat 400 mg elementaire magnesium. Het wordt direct opgenomen in het lichaam, je merkt het al na 15 minuten! Ideaal bij momenten van kuitkrampen, hoofdpijn wat vanuit de stijve nekspieren komt en alle soorten spierpijn!” en onder het kopje “Capsules, thee en crème”: 

“Naast dit eenvoudig oplospoeder is Lucovitaal Magnesium tevens verkrijgbaar in gemakkelijk slikbare capsules, heerlijke thee en crème. De capsules bevatten tevens L-Trytofaan: repareert en kalmeert bij (langdurige) stress en inspanning”.

 

De klacht

De klacht wordt als volgt samengevat.

In deze advertentie wordt Lucovitaal Magnesium Forte aangeprezen. Bij de aanprijzing van dit product handelt adverteerder in strijd met:

a.

Artikel 2 van de Nederlandse Reclame Code (NRC), op grond waarvan reclame niet in strijd mag zijn met de wet. De uiting is in strijd met de artikelen 1 lid 1 sub b en 84 van de Geneesmiddelenwet. Door de aanprijzing en presentatiewijze waarbij gebruik wordt gemaakt van medische claims en/of toespelingen daarop dient Lucovitaal Magnesium Forte als geneesmiddel te worden beschouwd in de zin van artikel 1 lid 1 sub b van de Geneesmiddelenwet. Artikel 84 verbiedt expliciet reclame voor een geneesmiddel waarvoor geen handelsvergunning is verleend. Voor Lucovitaal Magnesium Forte is geen handelsvergunning verleend, zodat deze reclame-uiting voor dit ‘geneesmiddel’ in strijd is met artikel 84 van de Geneesmiddelenwet.

b.

Artikel 7 juncto artikel 8.2 onder a en b NRC, op grond waarvan reclame niet misleidend mag zijn. Reclame mag niet gepaard gaan met onjuiste informatie of informatie die voor de gemiddelde consument onduidelijk of ondubbelzinnig is ten aanzien van de voornaamste kenmerken of de aard van het product, en de gemiddelde consument ertoe brengt een besluit over een transactie te nemen dat hij anders niet had genomen.

De bewuste advertentie bevat meer aanprijzingen die in strijd zijn met bovengenoemde bepalingen. Voorbeelden van niet toegestane medische aanprijzingen zijn:

“Magnesium werkt bij kuitkrampen, alle soorten spierpijn, onrustige benen (waardoor je moeilijk inslaapt) en zelfs bij hoofpijn vanuit de stijve schouders en nek”;

“ (…) waardoor de spierpijn verdwijnt”;

“Ideaal bij momenten als kuitkrampen, hoofdpijn wat vanuit de stijve nekspieren komt en alle soorten spierpijn” en

“De capsules bevatten tevens L-Tryptofaan: repareert en kalmeert bij (langdurige) stress en spanning”.

Lucovitaal Magnesium Forte wordt op deze wijze gepresenteerd als geneesmiddel. Op grond van artikel 1 lid 1 sub b van de Geneesmiddelenwet is een geneesmiddel immers:

“een substantie of een samenstel van substanties die bestemd is om te worden toegediend of aangewend voor dan wel op enigerlei wijze wordt gepresenteerd als zijnde geschikt voor:

1. Het genezen of voorkomen van een ziekte, gebrek, wond of pijn bij de mens.”

Hiermee handelt adverteerder in strijd met artikel 84 van de Geneesmiddelenwet, omdat zij reclame maakt voor een geneesmiddel waarvoor geen handelsvergunning is verleend. Verder kan een gemiddelde consument ertoe worden gebracht een besluit over een transactie te nemen dat hij anders niet had genomen.

Klager verzoekt de Commissie de klacht toe te wijzen en adverteerder aan te bevelen om niet meer op deze wijze reclame te maken. Nu adverteerder onlangs voor een soortgelijke overtreding een aanbeveling van de Commissie heeft ontvangen (dossier  2016/00322), verzoekt klager de Commissie haar uitspraak als een “ALERT” onder de aandacht te brengen van een breed publiek.  

 

Het verweer

Adverteerder heeft -samengevat- als volgt op de klacht gereageerd. 

Allereerst biedt adverteerder haar excuses aan voor de verwarring. De intentie was om een advertorial te plaatsen over magnesium. Door miscommunicatie tussen de betrokken partijen is echter het product Lucovitaal Magnesium Forte genoemd. Dit had niet mogen gebeuren. Adverteerder zal zorg dragen voor aanpassing.

 

Het oordeel van de Commissie

De Commissie deelt het standpunt van klager dat het product Lucovitaal Magnesium Forte door middel van de in de klacht als “medische aanprijzingen” aangeduide tekstgedeelten wordt gepresenteerd als een geneesmiddel als bedoeld in artikel 1 lid 1 sub b onder 1 van de Geneesmiddelenwet. Zo wordt gesteld:

“Magnesium werkt bij kuitkrampen, alle soorten spierpijn, onrustige benen (waardoor je moeilijk inslaapt) en zelfs bij hoofpijn vanuit de stijve schouders en nek”;

“ (…) waardoor de spierpijn verdwijnt”;

“Ideaal bij momenten als kuitkrampen, hoofdpijn wat vanuit de stijve nekspieren komt en alle soorten spierpijn” en

“De capsules bevatten tevens L-Tryptofaan: repareert en kalmeert bij (langdurige) stress en spanning”.

Adverteerder heeft niet weersproken dat voor Lucovitaal Magnesium Forte geen handelsvergunning is verleend. Gelet hierop acht de Commissie de uiting in strijd met artikel 84 van de Geneesmiddelenwet en daardoor in strijd met artikel 2 van de Nederlandse Reclame Code (NRC) en artikel 4 van de Code Publieksreclame voor Geneesmiddelen (CPG) 2015.  

Nu de uiting reeds om bovengenoemde reden in strijd is met de NRC, acht de Commissie het niet meer nodig om de uiting te toetsen aan artikel 7 juncto artikel 8.2 onder a en b NRC.

De Commissie ziet in de omstandigheden van het geval onvoldoende aanleiding om deze uitspraak als “Alert” te laten verspreiden. Zij overweegt daartoe het volgende.

De beslissing van de voorzitter

van 24 juni 2016 in dossier 2016/00322, waarop klager zich beroept, betreft weliswaar ook een overtreding door adverteerder van artikel 84 Geneesmiddelenwet en artikel 4 CPG, maar in dat dossier ging het om een andere advertentie voor een ander product. Dat in dossier 2016/00322 een soortgelijk verweer als in het onderhavige dossier werd gevoerd, namelijk dat -zoals samengevat door de voorzitter- de bestreden tekst niet in media had mogen worden gebruikt, rechtvaardigt naar het oordeel van de Commissie in dit geval ook geen “Alert”.

Gelet op het bovenstaande wordt als volgt beslist.

 

De beslissing

De Commissie acht de reclame-uiting in strijd met artikel 2 NRC en artikel 4 CPG. Zij beveelt adverteerder aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.

Het meer of anders gevraagde wijst de Commissie af.