De bestreden reclame-uiting

Het betreft een televisiecommercial, die begint met beelden van mensen die bij financiële instellingen het lied “Je hebt me belazerd, je hebt me bedonderd” laten horen, gevolgd door een voice-over die onder meer zegt: “Verzekeraars verkochten ons zeven miljoen woeker­polissen. Heeft u zo’n woekerpolis? Boos worden helpt niet. Uw polis overboeken naar Brand New Day, dat helpt wel. Bestel het ontwoekerpakket. Want door onze extreem lage kosten krijg je straks veel meer pensioen.”

De klacht

De reclame-uiting is misleidend, nu:

• 1.    gesproken wordt over pensioenen terwijl in feite lijfrente wordt bedoeld,

• 2.    het niet mogelijk is een polis over te boeken zoals in de commercial wordt gezegd,

• 3.    na het oversluiten nieuwe kosten (van adverteerder) verschuldigd zijn en deze kosten hoger zijn, waardoor men uiteindelijk minder voor zijn inleg ontvangt,

• 4.    het opsturen van de polis gelijk staat aan toestemming geven tot oversluiten,

• 5.    het oversluiten van een pensioen wettelijk niet is toegestaan en ook niet mogelijk is,

• 6.    adverteerder ten onrechte de indruk wekt dat elke bestaande levensverzekering een woekerpolis is.

Het verweer

De Commissie vat het verweer als volgt samen.

Adverteerder is in de televisiecommercial uitgegaan van hetgeen in de volksmond onder “pensioen” en “overboeken” wordt verstaan teneinde de communicatie over de com­plexe producten waarop de televisiecommercial betrekking heeft zo eenvoudig mogelijk te maken

voor de consument. Consumenten dienen hun polisgegevens aan adverteerder toe  sturen waarna adverteerder berekent of het voor de consument financieel aantrekkelijk is om de polis over te boeken. In het merendeel van de gevallen blijkt dat het geval te zijn. Het toe­sturen van de polisgegevens impliceert niet dat men toestemming tot de overboeking geeft. In de commercial wordt niet gesuggereerd dat alle levensverzekeringen woekerpolissen zijn.

Het oordeel van de Commissie

Ten aanzien van de klachten sub 1, 2 en 5

Vaststaat dat waar in de televisiecommercial wordt gesproken over “pensioen”, hiermee een financieel product wordt bedoeld dat de mogelijkheid biedt tot een individuele pensioen­aan­vulling in de vorm van een toekomstige lijfrente-uitkering. Dit brengt mee dat de uitingen uit­sluitend zijn bedoeld voor  personen die gekozen hebben voor een dergelijke wijze van pensioen(aanvulling). Het feit dat dit niet uit de uitingen blijkt nu daarin slechts wordt gespro­ken over “pensioen”, brengt naar het oordeel van de Commissie niet mee dat sprake is van misleidende reclame. De personen op wie de uiting niet van toepassing is (werknemers die uitsluitend kiezen voor AOW en een pensioen van de werkgever) zullen immers er niet toe worden gebracht hun pensioen bij adverteerder onder te brengen, nu dat in hun geval niet mogelijk is. Gelet hierop en nu de uitingen uitsluitend een algemene wervende strekking hebben, kan op dit punt van misleidende reclame geen sprake zijn. Hetzelfde geldt voor de term “overboeken” die in de commercial wordt gebruikt. De Commissie acht het aannemelijk dat de gemiddelde consument door deze term niet in verwarring wordt gebracht met betrek­king tot de rechtsgevolgen die zijn verbonden aan een eventuele keuze voor het product van adverteerder in plaats van de huidige verzekeraar. Nu de televisiecommercial voorts blijkens het voorgaande specifiek betrekking heeft op het oversluiten van een (aanvullende)  lijfrentevoorziening, doet niet ter zake of het oversluiten van een AOW-pensioen of pensioen van de werkgever wette­lijk is toegestaan of zonder toestem­ming van de werkgever mogelijk is. De klachten sub 1, 2 en 5 treffen derhalve geen doel.

Ten aanzien van de klachten sub 3 en 4

Op zichzelf genomen is het juist dat na het oversluiten van de polis de klant kosten moet be­talen aan adverteerder. Niet kan echter bij voorbaat worden aangenomen dat dit altijd ertoe leidt dat het oversluiten van de polis financieel nadelig is voor de klant dan wel leidt tot meer kosten voor de klant. Hierbij is in de eerste plaats van belang dat adverteerder zich specifiek richt op klanten met woekerpolissen, dat wil zeggen verzekeringsproducten waarbij zeer ho­ge kosten worden ingehouden door de verzekeringsmaatschappijen. Niet gesteld of geble­ken is dat adverteerder dergelijk hoge kosten in rekening brengt. Adverteerder heeft voorts aange­voerd dat zij potentiële klanten vooraf­gaand aan het oversluiten een berekening ver­strekt waaruit voor de klant blijkt of het voor hem financieel aantrekkelijk is om de polis over te slui­ten, waarbij wordt bekeken of het ver­schil in kosten in de resterende looptijd opweegt tegen de kosten van het overboe­ken en waarbij rekening wordt gehouden met bijzondere voor­waar­den. Adverteerder heeft naar het oordeel van de Commissie voldoende aannemelijk ge­maakt dat de consument volgens deze berekeningen voordeel kan hebben bij het oversluiten van de polis, alsmede dat het toezenden van de polis niet impliceert dat men bij voorbaat toestemming voor oversluiten geeft. Ook in zoverre treffen de klachten geen doel.

Ten aanzien van klacht sub 6

In de commercial wordt gezegd dat verzekeraars zeven miljoen woekerpolissen verkochten, gevolgd door de vraag “Heeft u zo’n woekerpolis?”. Naar het oordeel van de Commissie volgt uit deze mededelingen en de verdere inhoud van de televisiecommercial niet dat, zoals klaagster stelt, alle bestaande levensverzeke­ringen woekerpolissen zijn. Uit het feit dat een specifiek aantal polissen wordt genoemd,  welke becijfering overigens niet door klaagster is betwist, ge­volgd door de vraag of men een dergelijke polis heeft, volgt juist niet dat alle bestaande levensverzekeringen woekerpolissen zouden zijn. Ook deze klacht treft derhalve geen doel.

De beslissing

De Commissie wijst de klacht af.