De bestreden reclame-uitingen

Het betreft een reclamecampagne van Radio 538, welke campagne bestaat uit twee televisiecommercials, waarvan één 10 seconden en de ander 30 seconden duurt. In de commercials worden feestvierende jongeren getoond, waaronder zoenende jonge vrouwen en iemand die zijn middelvinger opsteekt. In de langere versie zijn onder meer fragmenten toegevoegd van jongens die op een quad rijden waarbij de jongens achterop een fakkel in de lucht houden, en van twee meisjes die zich uitkleden en in een zwembad springen. De voice-over van de korte commercial luidt: ”Deel jouw zomermomenten en win tickets voor de vetste festivals of een trip naar Ibiza.” en van langere commercial: “Dit is jouw zomer, dit is jouw moment om hard te gaan. Alles gebeurt nu, niet later, later zien we dan wel weer.”

De klacht

Klager stelt dat de term ‘hard gaan’ staat voor het totaal onder invloed zijn van (hard)drugs zoals GHB, XTC, Speed en andere geestverruimende middelen. Volgens klager gaat dit verheerlijken van (hard)drugsgebruik in de commercials te ver nu hij in de directe omgeving ondervindt hoe jongeren hieronder lijden.

Het verweer

Radio 538 heeft tot en met 31 augustus 2014 een landelijke advertentiecampagne gevoerd met televisiecommercials met de overkoepelende boodschap “Dit is jouw zomer!”. De cam-pagne is bedoeld om de doelgroep van Radio 538 (luisteraars 20-35 jaar) op aansprekende wijze te benaderen door vertoning van voor deze doelgroep populaire en speelse (zomerse) activiteiten als het rijden op een quad, zwemmen, dansen, feesten, uitgaan etc.

De interpretatie van de term ‘hard gaan’, zoals deze kennelijk door klager is opgevat als “totaal onder invloed zijn van (hard)drugs”, is echter volstrekt niet zoals deze is bedoeld door Radio 538. Deze term wordt door de doelgroep gebruikt in de betekenis van ‘hard feesten” en is synoniem aan ‘los gaan’, ‘uit je dak gaan’, anders gezegd: ter aanduiding van intens genieten tijdens een festival of feest, zulks nadrukkelijk niet onder de voorwaarde dat dit alleen mogelijk zou zijn het gebruiken van drugs. In de uitingen wordt dan ook op geen enkele wijze gerefereerd aan drugsgebruik. Er worden geen drugs (of verdovende middelen) getoond noch wordt het gebruik daarvan op enigerlei wijze verheerlijkt.

De term ‘hard gaan’ is een onder jongeren zeer gebruikelijke uitspraak en is opgenomen in het Urban Dictionary, een woordenboek dat de betekenis van termen uit straattaal geeft, waarin dit is uitgelegd als ‘doing something to it’s fullest’ en ‘doing something well’.

Vanwege het feit dat de onder de Nederlandse bevolking of althans onder jongeren algemeen gebruikte term ‘hard gaan’ zeker niet synoniem is aan het onder invloed zijn van drugs is adverteerder van mening dat de uitingen niet in strijd zijn met de Nederlandse Reclame Code (NRC).

De mondelinge behandeling

Het standpunt van Radio 538 is gehandhaafd.

Het oordeel van de Commissie

De Commissie vat de klacht aldus op dat klager de reclame-uitingen in strijd acht met de goede smaak en/of het fatsoen als bedoeld in artikel 2 NRC. Bij de toetsing van een reclame-uiting aan criteria als de goede smaak en/of het fatsoen stelt de Commissie zich terughoudend op, gelet op het subjectieve karakter van die criteria. Met inachtneming van die terug-houdendheid oordeelt de Commissie als volgt.

Dat wellicht in bepaalde kringen de term “hard gaan” wordt gebruikt om aan te geven dat iemand onder invloed van verdovende middelen is, betekent niet dat de term niet ook een andere betekenis kan hebben buiten de wereld van de harddruggebruikers. De gewraakte term ‘hard gaan’ in de uiting zal naar het oordeel van de Commissie door de gemiddelde consument worden opgevat als iets ‘in volle hevigheid’ doen, zoals feesten, uitgaan, een pretpark of festival bezoeken. In de uiting is gebruik van (hard)drugs niet getoond of genoemd of anderszins daarnaar verwezen, terwijl de gebruikte beelden verwijzen naar uitbundigheid van jonge mensen in voor jeugdigen uitdagende situaties. De Commissie is gelet op het voorgaande en genoemde terughoudendheid van oordeel dat de uiting naar de huidige maatschappelijke opvattingen de grenzen van het toelaatbare niet te buiten gaat.

De Commissie heeft er begrip voor dat de uiting niet door iedereen wordt gewaardeerd, maar dat leidt niet tot een ander oordeel.

Gelet op het voorgaande wordt als volgt beslist.

De beslissing

De Commissie wijst de klacht af.