De bestreden uiting

Het betreft de website www.postnl.nl voor zover op de pagina met de titel “Welke post kan ik ontvangen in mijn brievenbus” onder meer staat: “Is de post verstuurd met een ander postbedrijf dan PostNL? Die post bezorgen we ook gewoon in je postbus als dat postbedrijf een overeenkomst met ons heeft.”

Samenvatting van de klacht

Klager zag, toen hij zich oriënteerde op een postbus, de bestreden tekst. Bij telefonische navraag met welke postbedrijven PostNL een overeenkomst heeft, was het antwoord dat de post van andere postbedrijven niet in de postbus van PostNL komt. Dit betreft dus ook post van grote bedrijven. Klager heeft aan verweerder meegedeeld dat hij de uiting op grond van het voorgaande misleidend vindt, maar verweerder lijkt niets met deze kritiek te doen. Los daarvan vindt klager dat postbedrijven verplicht moeten worden bij elkaar in de postbus te bezorgen. Als (zakelijke) consument kan men niet kiezen omdat leveranciers hun eigen postbedrijf hebben.

Samenvatting van het verweer en de nadere door verweerder verstrekte informatie

De bestreden tekst is informatief van aard en betreft geen reclame in de zin van artikel 1 van de Nederlandse Reclame Code (NRC). Overigens is de informatie juist. Verweerder is op grond van artikel 13 van de Postwet 2009 verplicht aan postvervoerbedrijven toegang te verlenen tot haar postbussen tegen redelijke, objectief gerechtvaardigde, transparante en non-discriminatoire voorwaarden en tarieven. Hiertoe sluit verweerder overeenkomsten af met andere postvervoerbedrijven die bij de Autoriteit Consument & Markt zijn geregistreerd als postvervoerbedrijf. Zij bezorgt van deze postvervoerbedrijven post in de desbetreffende PostNL postbus. Er zijn postvervoerbedrijven die hier geen gebruik van maken. Desgevraagd heeft verweerder gespecificeerd met welke bedrijven zij een overeenkomst voor postbusbezorging heeft.

Het oordeel van de voorzitter

1)  Gelet op het verweer dient in de eerste plaats te worden beoordeeld of de uiting valt onder de definitie van reclame in artikel 1 NRC. In dat kader is van belang dat de bestreden tekst onmiskenbaar deel uitmaakt van een groter geheel, te weten een online-aanbod waarin een postbus voor zakelijke klanten wordt aangeprezen. De uiting dient om die reden te worden gezien als onderdeel van een reclame-uiting, zodat de voorzitter bevoegd is om over de klacht te oordelen.

2)  Uit de stukken blijkt dat verweerder met 11 postvervoerbedrijven een overeenkomst voor postbusbezorging heeft gesloten. In de uiting zelf wordt uitdrukkelijk erop geattendeerd dat de post die is verstuurd met een ander postbedrijf dan verweerder, alleen in een PostNL postbus wordt bezorgd als dat postbedrijf een dergelijke overeenkomst met verweerder heeft. Hierdoor wordt het gemiddelde lid van de zakelijke doelgroep duidelijk erop geattendeerd dat het aanbod een beperking heeft en welke dat is. Het is vervolgens aan de zakelijke klant om te besluiten welk belang hij aan deze beperking toekent. Mogelijk heeft de klantenservice van verweerder klager in dat kader niet geheel juist geïnformeerd nu, zoals hij stelt, telefonisch aan hem zou zijn meegedeeld “dat de post van andere postbedrijven niet in de postbus van PostNL komt”. Dit geeft echter geen aanleiding om de uiting als zodanig onjuist of misleidend te achten.

3)  Het is tot slot, ten aanzien van de mening van klager dat het onwenselijk is dat er voor postvervoerbedrijven geen universele verplichting tot bezorging in elkaars postbussen is, niet aan de voorzitter van de Reclame Code Commissie om te beoordelen of artikel 13 van de Postwet 2009 dient te worden aangepast of anders dient te worden toegepast. De voorzitter beslist daarom als volgt,

De beslissing van de voorzitter

Gelet op het bovenstaande wijst de voorzitter de klacht af.