De bestreden reclame-uiting

Het betreft een TV-commercial.

De commercial begint met twee vrouwenhanden die een bloemkool sensueel betasten, terwijl intussen zwoele muziek te horen is: een variant op het nummer “Je t’ aime moi non plus”. Vervolgens is in close-up te zien hoe een vrouw haar lippen likt. Daarna is deze vrouw vanaf haar middel tot haar neus in beeld. Voor haar borsten houdt zij twee bloemkolen vast, in elke hand één. Verder lijkt zij naakt te zijn. Opnieuw verschijnt haar mond close-up in beeld, zij bijt op haar lip. De voice-over (een zwoele vrouwenstem) zegt: “Heb jij ook zo’n zin in hete bloemkolen? Bel 0900-0102”.

Vervolgens verschijnt er een pizza in beeld. Een andere (mannelijke, niet-zwoele) voice-over zegt: “Nieuw bij New York Pizza: de bloemkoolbodem! Upgrade elke pizza voor maar één euro!”.  Intussen verschijnen, in grote letters, het logo van New York Pizza en de teksten “NEW!”, “BLOEMKOOLBODEM”, “ZO LEKKER KAN BLOEMKOOL ZIJN”,
“Ö 37% BLOEMKOOL Ö  MINDER CALORIEEN”, “+ 1 EURO” en “Kijk voor de actievoorwaarden op newyorkpizza.nl” in beeld.

De vrouwelijke voice over sluit af met: “Zo lekker kan bloemkool zijn.”

De klacht

De klacht wordt als volgt samengevat.

Klaagster maakt bezwaar tegen de uiting omdat daarin te zien is hoe een ogenschijnlijk naakte vrouw twee bloemkolen “knuffelt” die zich ter hoogte van haar borsten bevinden. Verder lijkt de vrouw naakt te zijn. Daarnaast likt de vrouw suggestief haar lippen, aldus klaagster. Zij  vindt de uiting seksistisch. Klaagster heeft de uiting om 21.45 uur gezien op TV.

Het verweer

Het verweer wordt als volgt samengevat.

Met de campagne probeert adverteerder op humoristische wijze en met enige zelfspot  haar product onder de aandacht te brengen. Om de attentiewaarde van de commercials te vergroten, heeft zij teruggegrepen naar een oude grap van André van Duin over bloemkolen, uit 1979. Daarbij is muziek gebruikt die een extra knipoog toevoegt. De reclame toont een cliché waarvan adverteerder het publiek de humor wil laten inzien. In de eerste week van de campagne is door adverteerder besloten om vóór 20.00 uur een andere versie van de commercial te vertonen die meer op het product gericht was en minder op de grap. Na de eerste week is een variant uitgezonden die enkel inspeelt op het product en een andere voice-over heeft. Adverteerder benadrukt dat zij respect voor vrouwen heeft en dat het niet de bedoeling is geweest om te kwetsen. 

Het oordeel van de Commissie

1.
De Commissie begrijpt de klacht zo dat klaagster de TV-reclame van New York Pizza in strijd acht met de goede smaak en/of het fatsoen als bedoeld in artikel 2 van de Nederlandse Reclame Code (NRC).

2.
Bij de toetsing van een reclame-uiting aan criteria als de goede smaak en/of het fatsoen stelt de Commissie zich terughoudend op, gelet op de vrijheid van meningsuiting van adverteerder en het subjectieve karakter van deze criteria. De Commissie beoordeelt of er een dringende maatschappelijke behoefte bestaat dat de reclame-uiting niet langer wordt gepubliceerd. Hierbij wordt, zoals vermeld in de toelichting bij artikel 2 NRC, rekening gehouden met de wijze waarop de uitingen zijn geopenbaard en het effect dat zij daardoor op het publiek hebben. Bij een uiting die op zodanige wijze wordt gepubliceerd dat het publiek zich niet aan confrontatie daarmee kan onttrekken, zijn de grenzen van hetgeen toelaatbaar kan worden geacht eerder overschreden dan bij uitingen die op een andere wijze worden gepubliceerd.

3.
In de commercial, die klaagster om 21.45 uur heeft gezien, is een vrouw te zien die twee bloemkolen betast, en op een manier vasthoudt als waren het haar borsten, waarbij door een zwoele voice-over wordt gezegd: “Heb jij ook zo’n zin in hete bloemkolen? Bel 0900-0102”. De uiting verwijst daarmee onmiskenbaar naar reclames van sekslijnen. Het nummer 0900-0102 is echter het telefoonnummer van New York Pizza. Vervolgens klinkt een mannenstem die op enthousiaste, wervende wijze zegt: “Nieuw bij New York Pizza: de bloemkoolbodem! Upgrade elke pizza voor maar één euro!”

4.
De verwijzing naar het telefoonnummer, de achtergrondmuziek (akkoorden die sterk lijken op die in het nummer ‘Je t’aime moi non plus’), de zwoele stem en de tekst “hete bloemkolen” zijn tezamen zodanig overdreven en dik aangezet, dat het geheel als een parodie op reclames voor telefonische sekslijnen, waarvoor reclames zijn toegestaan, is te beschouwen. De gemiddelde consument zal  begrijpen dat het om een parodie gaat, temeer nu snel duidelijk wordt dat het de aanprijzing van een pizzabodem betreft. Hoewel de Commissie er begrip voor heeft dat niet iedereen de beoogde humor in de uiting waardeert, acht zij de grenzen van het toelaatbare met deze commercial niet overschreden.

5. Daarom wordt als volgt beslist.

De beslissing

De Commissie wijst de klacht af.