De bestreden reclame-uiting
Het betreft een televisiecommercial van Hornbach.
In de commercial worden eerst afwisselend beelden getoond van een man die in zijn tuin een gat begint te hakken en dezelfde man die naakt naar de rand van een hoge rots loopt.
Vervolgens is te zien dat de man zich voorover van de rots laat vallen en daarna op zijn rug van een grashelling glijdt, op zijn buik met zijn armen gespreid door kiezelstenen glijdt en in een bos kopjeduikelend door een grote stapel planken rolt, waarbij een spijker in zijn blote bil terecht komt. Uiteindelijk landt de man in een modderige waterpoel. Als hij, al trekkend aan een boomwortel, weer boven water komt, blijkt de man gekleed in de grote kuil te staan die hij in zijn tuin aan het graven is.
In beeld verschijnt de tekst: “Je leeft. Weet je nog?”
Terwijl de man verder gaat met graven, verschijnt het logo van Hornbach in beeld met daarbij de tekst “Er is altijd iets te doen”.
De klacht
In de televisiecommercial verschijnt een compleet naakte man in beeld. Klager vindt dit zeer onsmakelijk om te zien en bovendien gênant voor zijn kinderen, onder wie een dochter van 7 jaar. Klager vraagt zich af waar onze normen en waarden zijn, nu het erop lijkt dat er geen reclame meer gemaakt wordt zonder naakte vrouwen of mannen. Ook meent klager dat het zo was dat dit soort reclames pas na een bepaalde tijd in de avond worden uitgezonden.
Het verweer
In de reclame ‘Je leeft. Weet je nog?’ wordt een man getoond die één is met de natuur. Hij stort zichzelf weliswaar in het diepe, maar vervolgens is te zien dat hij genoegzaam geniet van de aanraking van alle materialen. De man is naakt, maar er zijn geen genitaliën te zien, alleen zijn blote bips. De man ervaart een tocht in een droomwereld van gevoel en genieten, die eindigt in de realiteit waarin hij een vijver graaft in zijn tuin. Met de reclame wil Hornbach de consument aanspreken op het feit dat het doen van je eigen project een trots gevoel geeft. Adverteerder wijst op het ultieme gevoel van werken met natuurlijke materialen en laat daarom de man één zijn met de natuur. Opgemerkt wordt dat de man het in zijn onderbewustzijn zo ervaart terwijl hij zijn vijver graaft.
Adverteerder heeft op deze reclamecampagne overwegend (zeer) positieve reacties ontvangen vanuit de media- en marketingwereld en van zeer veel consumenten.
Het oordeel van de Commissie
1.
De Commissie vat klagers bezwaar tegen de televisiecommercial aldus op dat klager deze commercial in strijd acht met de goede smaak en/of het fatsoen als bedoeld in artikel 2 van de Nederlandse Reclame Code (NRC). Omdat deze criteria naar hun aard een subjectief karakter hebben, stelt de Commissie zich terughoudend op bij de beantwoording van de vraag of een reclame-uiting in strijd is met (een van) deze criteria. De Commissie beoordeelt in een dergelijk geval of de reclame-uiting de grens te buiten gaat van hetgeen volgens huidige maatschappelijke opvattingen toelaatbaar is.
2.
Met inachtneming van genoemde terughoudendheid overweegt de Commissie als volgt.
Het tonen van naakt in een commercial hoeft er op zich niet toe te leiden dat de grens van het betamelijke is overschreden. Of sprake is van beelden die in het kader van goede smaak en fatsoen niet toelaatbaar moeten worden geacht, moet van geval tot geval worden beoordeeld. In de onderhavige televisiecommercial is weliswaar een naakte man te zien, maar hij wordt slechts vanuit de verte of van opzij getoond, waardoor zijn geslachtsdelen niet zichtbaar zijn. Gelet hierop is naar het oordeel van de Commissie geen sprake van beelden die de grens overschrijden van hetgeen in het kader van goede smaak en fatsoen volgens huidige maatschappelijke opvattingen toelaatbaar is. Dit geldt ook voor zover de commercial wordt uitgezonden op tijdstippen dat (jonge) kinderen televisie kijken.
De Commissie heeft er begrip voor dat de reclame-uiting niet door iedereen zal worden gewaardeerd. Dit leidt echter niet tot een ander oordeel.
3.
Gelet op het voorgaande wordt als volgt beslist.
De beslissing
De Commissie wijst de klacht af.