Omschrijving:

Het betreft een televisiecommercial van Kamer van Koophandel Nederland, waarin drie mannen in gesprek zijn. Een van de mannen antwoordt bevestigend op de vraag of hij een callcenter wil beginnen, maar zegt dat hij eerst nog een goede locatie moet vinden. Daarop adviseert de tweede man hem naar de Kamer van Koophandel te gaan. De derde man zegt: “Nee, je moet “Rubert van Langen even bellen, die zit in die business.” Vervolgens worden beelden getoond van de eerste man terwijl hij bij een pand loopt en een vliegtuig laag overvliegt. Daar­na worden beelden getoond van de binnenzijde van het pand waarin een callcenter is gevestigd. Het vliegtuiglawaai verstoort de werkzaamheden in het pand.

Het oordeel van de Commissie

In de reclame-uiting is een ondernemer te zien die, na een gesprek met derden, zijn callcenter vestigt onder de aan- of wegvliegroute van vliegtuigen, waardoor de werk­zaam­heden van het bedrijf ernstig worden verstoord. Gesuggereerd wordt dat de on­juiste vestigingsplaats het gevolg is van het feit dat de ondernemer niet adverteerder heeft geraadpleegd, maar is afgegaan op het advies van anderen.

Naar het oordeel van de Com­missie zal de gemiddelde consument begrijpen dat de reclame-uiting humoris­tisch is bedoeld en niet de bedoeling heeft te pretenderen dat de adverteerder de hui­di­ge en toekomstige aan- en wegvliegroutes van vliegtuigen kent. De strek­king van de onder­ha­vige reclame-uiting is duidelijk algemeen van aard, te weten dat (beginnende) onder­ne­mers zich voor objectieve in­formatie tot adverteerder kunnen richten. Nu niet in ge­schil is dat het geven van derge­lijke informatie tot de taak van ad­ver­teer­der behoort, kan niet wor­den gezegd dat de reclame-uiting in strijd met de waar­heid is, terwijl evenmin het vertrouwen in de reclame door de uiting wordt geschaad.

Bij de beantwoording van de vraag of een reclame-uiting in strijd is met de goede smaak, stelt de Commissie zich terughoudend op, gezien het subjectieve ka­rak­ter van dit crite­rium. Met inachtneming daarvan kan niet worden geoordeeld dat de grens van het toe­laatbare is overschreden. De uiting is blijkens het voorgaande duidelijk humoristisch bedoeld, zonder dat daarbij de grenzen van het toelaatbare worden overschreden.

De klacht kan derhalve niet slagen.

De beslissing