De bestreden reclame-uiting

Het betreft de advertentie van adverteerder in het dagblad BNDeStem voor zover daarin een “Luxe Lederen Smartphone Wallet Case” is aangeboden voor € 8,95, voorzien van een afbeelding van een smartphone in een telefoonhoes en de vermelding “echt Leder” in het daarvoor gebruikelijke ‘echt leder” symbool. 

De klacht

Ongeveer zes maanden nadat klager de telefoonhoes bij adverteerder had aangeschaft ontstonden er ernstige gebreken aan. Het is klager toen duidelijk geworden dat de telefoonhoes niet van echt leder was vervaardigd maar van een soort kunststof. Volgens klager is sprake van misleidende informatie omdat de hoes niet is vervaardigd van echt leer maar van kunstleer. Nadat hij adverteerder hierover had aangesproken is hem uiteindelijk een kwalitatief beter product beloofd. Hij kreeg echter opnieuw hetzelfde product geleverd.   

Het verweer

Volgens adverteerder is sprake geweest van een onfortuinlijke samenloop van omstandigheden. Er is geen sprake geweest van het moedwillig verspreiden van misleidende informatie. Aan klager is per abuis een kunststof exemplaar toegezonden, net als aan 31 andere klanten Als gevolg van een vergissing van een medewerker is aan klager ter vervanging van de oorspronkelijke telefoonhoes een splitlederen hoes gezonden. Het betreft exact dezelfde walletcase , echter van een ander materiaal.

Het oordeel van de voorzitter

1) Op grond van de uiting mocht klager ervan uitgaan dat aan hem een lederen hoes zou worden geleverd. Dat impliceert dat waar in de uiting wordt gesproken van “lederen”  en het symbool met daarin de woorden “echt leder” sprake is van onjuiste informatie, omdat een hoes is geleverd van kunstleer.

2) De voorzitter acht de klacht gegrond omdat geen juiste informatie is verstrekt over de uitvoering van het product zoals bedoel onder b van artikel 8.2 in verbinding met artikel 8.4 aanhef en onder f van de Nederlandse Reclame Code (NRC). Voorts is de voorzitter van oordeel dat de gemiddelde consument hierdoor ertoe gebracht kan worden een besluit te nemen over een transactie, dat hij anders niet had genomen. Om die reden is de uiting misleidend en daardoor oneerlijk in de zin van artikel 7 NRC.

3)  Dat aan de zijde van adverteerder sprake zou zijn geweest van een vergissing, doet aan het vorenstaande niet af. Overigens doet het feit dat in 31 andere gevallen volgens adverteerder eveneens een “kunstlederen” product is geleverd waar men een product van “echt leder” had besteld, vermoeden dat deze vergissing vaker wordt gemaakt.

De beslissing van de voorzitter

Op grond van het voorgaande acht de voorzitter de reclame-uiting in strijd met het bepaalde in artikel 7 NRC. Hij beveelt adverteerder aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.