De klacht

Klager heeft een Nee/Ja-sticker op zijn brievenbus. Hij ontvangt de Veenendaalse Krant en trof daarin een reclame-uiting van Tesqua aan die geen onderdeel is van die krant. De reclame-uiting bevat geen paginanummering en heeft een andere opmaak dan de krant.

Het verweer

Het lijkt erop dat klager het vizier op verweerder heeft gericht, want hij heeft al eerder geklaagd over het niet nakomen van de Code Verspreiding Ongeadresseerd Reclamedruk­werk (Code VOR) door verweerder. Klager vat het Tesqua katern ten onrechte op als een aparte brochure, want het betreft de laatste pagina’s van het huis-aan-huisblad. Het komt niet vaak voor dat zoveel advertentiepagina’s van één adverteerder achter elkaar worden geplaatst, maar dat is in dit geval wel gebeurd. De adverteerder zou een aparte brochure laten maken, maar het was goedkoper om dit op deze wijze te doen.

Het oordeel van de voorzitter

1)  Klager stelt dat de reclame van Tesqua een zelfstandige reclame-uiting is. Afzender daarentegen stelt dat het een katern betreft dat onderdeel is van het door haar uitgegeven en in de brievenbus van klager bezorgde huis-aan-huisblad en dat volgens haar om die reden in een brievenbus met een Nee/Ja-sticker mocht worden bezorgd. De voorzitter oordeelt hierover als volgt en gaat daarbij uit van de volgende informatie: de door klager overgelegde pagina’s over Tesqua, de door klager overgelegde pagina’s van het desbetreffende huis-aan-huisblad, en de digitale versie van het bezorgde drukwerk zoals dat door verweerder ter beschikking is gesteld.

2)  De voorzitter acht het aannemelijk dat de reclame van Tesqua niet fysiek deel uitmaakte van het verdere drukwerk, maar daarbij los was ingevouwen, zoals klager stelt. In het huis-aan-huisblad is immers sprake van een doorlopende paginanummering en lay-out, maar de reclame voor Tesqua wijkt hier wezenlijk van af. Hier ontbreekt namelijk een doorlopende paginanummering terwijl ook de lay-out onmiskenbaar anders is. Dat sprake is van een afzonderlijke uitgave, blijkt bovendien uit het feit dat de reclame van Tesqua is voorzien van een afzonderlijk Colofon waarin staat dat het een “uitgave” betreft van Tesqua Health & Sports Centre en “Alle content in deze publicatie is eigendom van Tesqua en mag zonder toestemming niet worden gebruikt” en “Redactie en design: Merktuig.nl”.

3)  Uit het voorgaande blijkt dat de reclame van Tesqua zelfstandige reclamedrukwerk is. Dit had niet in de brievenbus van klager mogen worden bezorgd. Niet in geschil is immers dat deze brievenbus is voorzien van een Nee/Ja-sticker. Verweerder heeft om die reden in strijd met artikel 3.1 Code VOR gehandeld. Hetgeen verweerder aanvoert over het feit dat klager vaker klachten tegen haar heeft ingediend en dat klager “het vizier” op haar zou hebben gericht, doet daaraan niet af. Verweerder roept deze klachten immers over zichzelf af indien zij een huis-aan-huisblad doet bezorgen met daarbij zelfstandig ongeadresseerd reclamedrukwerk. Het kan niet aan klager worden verweten dat deze hiertegen bezwaar maakt. Het ligt op de weg van afzender om maatregelen te treffen teneinde verdere overtreding van artikel 3.1 Code VOR te voorkomen.

De beslissing van de voorzitter

Op grond van het voorgaande heeft verweerder gehandeld in strijd met het bepaalde in artikel 3.1 Code VOR. De voorzitter beveelt verweerder aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te verspreiden.