De klacht

De klacht wordt als volgt samengevat.

Klager heeft al jaren een nee-nee-sticker op zijn brievenbus. Desondanks wordt het “Zeeheldennieuws” bij hem bezorgd.

Op 22 maart 2020 heeft klager hierover een klacht ingediend bij afzender. Hierop werd hem bij brief van 23 maart 2020 onder meer meegedeeld dat “ervoor gekozen” is “om de wijkkrant op alle adressen in de wijk te bezorgen” en dat hij “extra stickers op zijn brievenbus moest plakken zodat de bezorgers konden zien waar zij geen krant moeten bezorgen”.

Klager vond dit vreemd, gelet op landelijke afspraken, en heeft dit gemeld, waarop de hoofdredacteur klager bij e-mail van 3 mei 2020 meedeelde dat aan de bezorgers zal worden gevraagd om het blad niet op klagers adres te bezorgen. Bij e-mail van 23 juni 2020 werd hem vervolgens gevraagd nogmaals zijn adres door te geven, opdat er geen huis-aan-huisblad meer bezorgd wordt.   

Op 25 of 26 juni 2020 werd “Zeeheldennieuws” opnieuw bij klager bezorgd, waarna hij wederom een klacht uitte. De reactie bij e-mail van 28 juni 2020 die klager daarop ontving, vindt hij in tegenspraak met de inhoud van voornoemde brief van 23 maart 2020 en getuigt naar zijn mening van “arrogantie”.

Klager legt de betreffende e-mails over.

Ten slotte trof klager “Zeeheldennieuws” ook op 17 september 2020 in zijn brievenbus aan, en wel de editie van september 2020.

Het verweer

Het verweer wordt als volgt samengevat.

Afzender heeft ervoor gekozen om de wijkkrant, Zeeheldennieuws, op alle adressen in de wijk te bezorgen, omdat deze informatie over de wijk bevat die voor alle bewoners van belang kan zijn. De wijkkrant komt 7 x per jaar uit.
Voor degenen die geen wijkkrant willen ontvangen, is er een sticker beschikbaar (die klager overigens niet wil gebruiken), zodat de bezorgers kunnen zien dat zij op het betreffende adres geen wijkkrant moeten bezorgen. Er is een lijstje beschikbaar voor de bezorgers met de adressen waar de krant niet bezorgd mag worden. Desondanks is de wijkkrant toch bij klager bezorgd.
Afzender zal haar bezorgers nogmaals op het hart drukken om de wijkkrant niet bij klager te bezorgen en hen voornoemd lijstje meegeven.
Overigens beroept klager zich ook op de AVG, zo stelt afzender, wat het lastig maakt om de adressen waar de krant niet bezorgd mag worden, te registreren.

Het oordeel van de voorzitter 

De voorzitter heeft kennis genomen van het exemplaar van “Zeeheldennieuws”, dat afzender desgevraagd aan het secretariaat van de Stichting Reclame Code heeft toegestuurd. Het betreft het nummer “sept 2020”, kennelijk de uitgave die klager op 17 september 2020 in zijn brievenbus aantrof. Gelet op de inhoud van dit nummer en nu “Zeeheldennieuws” -naar de voorzitter begrijpt- 7x per jaar gratis huis-aan-huis wordt verspreid, voldoet het blad aan de definitie van huis-aan-huisblad als bedoeld in artikel 1.1 onder e van de Code Verspreiding Ongeadresseerd Reclamedrukwerk (Code VOR).

Afzender heeft niet weersproken dat “Zeeheldennieuws” (meermalen) in klagers brievenbus is gedeponeerd, terwijl deze brievenbus was voorzien van een nee-nee-sticker. De voorzitter gaat ervan uit dat het hier een sticker betreft als bedoeld in bijlage 1 bij e Code VOR. Door dit huis-aan-huisblad te laten deponeren in klagers brievenbus, heeft afzender artikel 3.1 Code VOR overtreden. Afzender heeft immers de nee-nee-sticker niet gerespecteerd.

Dat afzender wijkbewoners de mogelijkheid biedt om gebruik te maken van een sticker, door middel waarvan bezorgers -mede aan de hand van een desbetreffend lijstje- kunnen zien dat zij op het betreffende adres geen wijkkrant moeten bezorgen, doet niet af aan het oordeel van de voorzitter dat de Code VOR is overtreden.

Gelet op het bovenstaande wordt als volgt beslist.

De beslissing

Afzender heeft gehandeld in strijd met artikel 3.1 Code VOR. De voorzitter beveelt afzender aan om voortaan niet meer op een dergelijke wijze huis-aan-huisbladen te (laten) verspreiden.