De bestreden reclame-uiting

Het betreft een televisiereclame voor Red Bull in de vorm van een tekenfilm.

Drie mannen zitten in een boot. Eén van de drie mannen – welke man kennelijk Jezus voorstelt – zegt: “Gasten, ik ben er klaar mee. We vangen vandaag toch niets meer. Ik ga naar huis”, waarop hij uit de boot stapt en over het water weg loopt. Eén van de overgebleven mannen zegt: “Jezus, blijf staan. Vertel, hoe doe je dat?” De man die Jezus voorstelt zegt: “Waar heb je het over?”, waarop de man antwoordt: “Nou, over water lopen”. De derde man zegt: “Volgens mij heeft hij Red Bull gedronken. Geeft je vleugels.”, waarop Jezus zegt: “Dat heeft niets met Red Bull te maken”. De ander geeft een gil en roept uit: “Nog een wonder!”. “Niks wonder,” antwoordt Jezus, “je moet gewoon weten waar de stenen liggen”. Vervolgens glijdt hij bijna uit waarop hij zacht “Jezus!” uitroept.

De klacht

Deze luidt, samengevat, als volgt.

In de reclame wordt de naam van Jezus misbruikt voor een commercieel product. Klaagster acht dit zeer stuitend. Het ridiculiseren van een Bijbelverhaal mag men niet doen. Hiermee wordt een volksdeel beledigd, te weten christenen. Wanneer dit zou gebeuren met een verhaal uit de Koran, zijn volgens klaagster de rapen gaar.

Het verweer

Het is nooit de bedoeling geweest om met deze commercial iemand te raken in zijn of haar religieuze overtuiging. Het merk Red Bull staat voor innovatie, non-conformisme en ironie. In de commercials van Red Bull worden bekende feiten, klassieke verhalen of dagelijkse gebeurtenissen met een knipoog beschreven. Het spijt adverteerder te merken dat de onderhavige commercial, waarin het bijbelse verhaal ook op die wijze wordt beschreven, niet door een ieder op prijs wordt gesteld.

Het oordeel van de Commissie

De Commissie vat de klacht aldus op, dat klaagster de reclame-uiting in strijd met de goede smaak en het fatsoen dan wel nodeloos kwetsend acht in de zin van artikel 2 respectievelijk 4 van de Nederlandse Reclame Code (NRC). Bij de beantwoording van de vraag of een reclame-uiting in strijd met deze criteria is, stelt de Commissie zich, gelet op het subjectieve karakter daarvan, terughoudend op.

De Commissie onderkent dat de onderhavige commercial door een aanzienlijke groep mensen niet zal worden gewaardeerd. Dit enkele feit is echter onvoldoende om de reclame nodeloos kwetsend dan wel in strijd met de goede smaak of het fatsoen te achten zoals bedoeld in de genoemde bepalingen. Op cartooneske wijze wordt verwezen naar een verhaal uit de bijbel waarin Jezus één van de hoofdrolspelers is. Naar het oordeel van de Commissie is duidelijk dat sprake is van een op het product afgestemde reclame die niet-serieus en onmiskenbaar humoristisch is bedoeld.

Met inachtneming van het voorgaande oordeelt de Commissie dat in dit geval de grenzen van het toelaatbare niet zijn overschreden.

De stelling van klaagster dat de rapen gaar zijn als op een soortgelijke wijze een verhaal uit de Koran in een reclame-uiting wordt betrokken, maakt dit oordeel niet anders. Daarvoor is redengevend dat iedere reclame-uiting afzonderlijk moet worden beoordeeld en daarbij zal steeds getoetst moeten worden aan de hiervoor vermelde criteria uit de NRC.

Gelet op het voorgaande beslist de Commissie als volgt.

De beslissing

De Commissie wijst de klacht af.