De bestreden reclame-uiting

Het betreft een radioreclame. Daarin wordt gezegd:

“De afgelopen 5 jaar heeft Ziggo maar liefst 8 keer zijn prijzen verhoogd. Acht keer!

Dat snappen wij niet bij Fiber Nederland. Daarom hebben wij de Vaste Prijs Garantie. Daarmee beloven we dat we nooit de prijzen zullen verhogen. Nooit. Ook overstappen? Nu de eerste 3 maanden voor nog geen tientje per maand! Zie je snel op Fiber.nl”.

De klacht

De klacht wordt als volgt samengevat.

In deze reclame, die dagelijks meermalen op “radio en tv” wordt uitgezonden, wordt vermeld dat Ziggo zijn prijzen “al tig keer” heeft verhoogd. Adverteerder noemt een concurrent “met naam en toenaam”. Klaagster vindt deze wijze van adverteren, waarbij een concurrent de grond in wordt geboord, te ver gaan. Klaagster vindt de reclame in strijd met de goede smaak en het fatsoen als bedoeld in artikel 2 van de Nederlandse Reclame Code (NRC).

Klaagster merkt nog op dat zij ook gebeld is door adverteerder, waarbij Ziggo werd genoemd. Ook hier werden naar de mening van klaagster “de fatsoensnormen” overtreden. Klaagster stelt: “Er lijkt wel sprake te zijn van een persoonlijke vete”.

Het verweer

Het verweer wordt als volgt samengevat.

Op dit moment zendt adverteerder diverse radiocommercials uit. Zij vermoedt dat klaagster bezwaar maakt tegen de 20 seconden versie van de radiocommercial met de volgende tekst:

“De afgelopen 5 jaar heeft Ziggo maar liefst 8 keer de prijzen verhoogd. Acht keer!

Dat snappen wij niet bij Fiber Nederland. Loyale klanten moet je toch belonen? Daarom hebben wij de Vaste Prijs Garantie. Daarmee beloven we dat we nooit de prijzen zullen verhogen. Nooit. Ook overstappen? Nu de eerste 3 maanden voor nog geen tientje per maand! Zie je snel op Fiber.nl”.

In de toelichting bij artikel 2 NRC over goede smaak en fatsoen staat:

“Bij het criterium goede smaak en fatsoen dient te worden beoordeeld of naar de huidige algemene maatschappelijke opvattingen de uiting de grenzen van het toelaatbare te buiten gaat, mede gelet op de wijze waarop zij is gepubliceerd en het effect dat zij daardoor op het publiek heeft. Bij een uiting die op een zodanige wijze wordt gepubliceerd dat het publiek zich niet aan confrontatie daarmee kan onttrekken, zijn de grenzen van hetgeen toelaatbaar kan worden geacht eerder overschreden dan bij uitingen die op een andere wijze worden gepubliceerd. Hierbij dienen onder meer de frequentie waarmee men de uiting ziet en de situering van de uiting te worden meegewogen”.

Over smaak valt níet te twisten. In dit geval valt het noemen van de naam Ziggo en het (controleerbare) feit, dat zij 8 maal de prijs hebben verhoogd de afgelopen 5 jaar niet binnen de grenzen van de goede smaak van klaagster. Adverteerder respecteert het standpunt van klaagster. Objectief bezien is de uiting echter niet nodeloos kwetsend jegens Ziggo. De uiting is evenmin in strijd met de waarheid of de huidige algemene maatschappelijke opvattingen.

Het oordeel van de Commissie

De Commissie stelt voorop dat zij zich zal beperken tot het beoordelen van de in het klachtenformulier onder “Radio” bedoelde radioreclame. In de klachtomschrijving wordt gesproken over “radio en tv”, maar klaagster heeft geen gebruik gemaakt van de op het  klachtenformulier geboden mogelijkheid om het medium televisie aan te vinken. Hierdoor is adverteerder niet in de gelegenheid geweest om verweer te voeren wat betreft een televisiereclame.

Voor zover de klacht moet worden opgevat in die zin dat deze ook gericht is tegen een namens adverteerder met klaagster gevoerd telefoongesprek overweegt de Commissie het volgende. De precieze inhoud van dit gesprek is de Commissie niet bekend. Reeds om die reden kan zij daar niet over oordelen.

Klaagster acht de radioreclame in strijd met de goede smaak en het fatsoen als bedoeld in artikel 2 NRC. Bij de beantwoording van de vraag of een reclame-uiting in strijd is met (één van) deze criteria stelt de Commissie zich terughoudend op, gelet op het subjectieve karakter daarvan. Met inachtneming van deze terughoudendheid acht de Commissie de onderhavige uiting niet ontoelaatbaar. Het noemen van de naam van een concurrent in een reclame is op zichzelf niet in strijd met de goede smaak of het fatsoen.  In dit verband wijst de Commissie op de definitie van vergelijkende reclame, opgenomen in artikel 13 NRC:

“Onder vergelijkende reclame wordt verstaan elke vorm van reclame waarbij een concurrent dan wel door een concurrent aangeboden goederen of diensten uitdrukkelijk of impliciet worden genoemd”.

De wijze waarop in dit geval wordt verwezen naar de concurrent Ziggo betekent evenmin dat de uiting in strijd is met de NRC. Meer in het bijzonder acht de Commissie de uiting niet in strijd met artikel 13 aanhef en onder e NRC. Daarin is bepaald dat vergelijkende reclame, wat de vergelijking betreft, geoorloofd is, op voorwaarde dat deze “niet de goede naam schaadt van of zich niet kleinerend uitlaat over de merken, handelsnamen, andere onderscheidende kenmerken, goederen of diensten, activiteiten of omstandigheden van een concurrent”.  

Gelet op het voorgaande wordt als volgt beslist.

De beslissing

De Commissie wijst de klacht af.